Verdringen

Verdringen

Als jij je eigen schaduw niet wil zien en verdringt naar je onderbewuste, dan zal jouw omgeving die schaduw spiegelen en zul je die omgeving de schuld geven, dat die jou controleert en domineert. In werkelijkheid doe je het zelf.

‘Zolang we onze schaduwzijde ontkennen en verdringen, zal het ons leven controleren in de vorm van drama en mislukte relaties’
De meeste mensen besteden 95% van hun tijd aan drama, dat hen controleert.

Jung: ‘Zolang we het onbewuste niet bewust maken zal het ons leven controleren en we noemen het dan het noodlot en drama’.

Wat we verdringen en niet willen zien, zal ons ten deel vallen in negatieve zin. We zullen het gewoon afdoen als pech of toeval.

What you resist not only persists, but will grow in size

Als je het niet wilt en verdringt, dan heb je het al!

Als je alleen maar de goede wilt zijn, en je schaduwzijde verdringt, zal je omgeving, je vaak onbewust, confronteren met het kwaad en slechte dat je in jezelf ontkent.
Nietzsche zei: ‘Hoed u voor de ‘goeden’, want het zijn de giftigste vliegen die steken’.

Confronteer iemand die zichzelf alleen maar goed, liefde en licht vindt maar eens met zijn schaduwzijde, die hij verdringt. Hij zal boos op je worden, dat je hem uit zijn illusie haalt, hij wil alleen bevestiging.

Wat we vaak ten onrechte verdringen en geen aandacht geven is Zelfcompassie. Hier volgt een artikel over Zelfcompassie:

Laat dus Zelfcompassie de controle in je leven hebben naast liefde, respect en begrip. Laat die waarden de controle hebben en je zult gelukkig zijn!

Zelfcompassie
 
Het mooie van zelfcompassie is niet dat negatieve gevoelens door positieve gevoelens worden vervangen, maar dat er nieuwe positieve gevoelens ontstaan door de negatieve (emoties) te omarmen. Naast onze pijnlijke gevoelens ervaren we positieve gevoelens van zorgzaamheid en verbondenheid. Wanneer we compassie voor onszelf hebben, worden zonneschijn en schaduw tegelijkertijd ervaren.
Kristin Neff PhD
 
“We kunnen alleen van lijden genezen als we het ten volle ervaren.”
Marcel Proust