Vergeven
Toen ik Cornelie, een vrouw van in de 80 vroeg wat haar belangrijkste levenslessen waren antwoordde ze:’Loslaten en vergeven en dat is levenswerk’. Op dat moment lag er een boek over loslaten en een boek over vergeven op m’n tafel, over synchroniciteit gesproken, ik heb Onze Lieve Heer bedankt!
In een boek van Wayne Dyer las ik dat als je nog iets uit te werken hebt met je ouders als ze al zijn overleden, je naar hun graf kunt gaan om daar e.e.a. uit te spreken. Ik heb dat gedaan en vergaf ze en dat luchtte me enorm op, het was een bevrijding
Ik las ooit een aangrijpend verhaal over vergeven. Een zoon had ruzie met z’n vader en ze zagen elkaar niet meer, vele jaren lang. Het knaagde aan de zoon en hij besloot om z’n vader te vergeven en probeerde hem op te sporen en toen ontdekte hij dat z’n vader al een jaar dood was. Hij ging naar Jeruzalem naar de klaagmuur en stopte daar een briefje voor z’n vader in de muur met de tekst dat hij hem vergeven had. Toen hij het briefje in de muur stopte viel er een ander briefje uit en hij pakte dat en las het. Hij herkende onmiddellijk het handschrift van z’n vader!. Z’n vader vroeg hem om vergeving en zei dat ie veel van z’n zoon hield.
Het vergeven van een ander is voor velen nog wel te doen en heel intelligent, je bevrijdt jezelf van een last op je schouders of van iets dat zwaar op je maag ligt. Maar het vergeven van jezelf is nog heel wat anders, een stuk moeilijker. Velen van ons hebben de sub-persoonlijkheid in zich die je ‘De aanklager’ zou kunnen noemen. Hij zegt tegen je dat je niet deugt, niet goed genoeg bent, dat je niet oké bent, niet zo goed als vele anderen, etc. Alleen maar negatieve dingen die je naar beneden halen. Het is dan belangrijk om je te dis-identificeren van die sub-persoonlijkheid, hem te vergeven, te danken voor z’n raad om hem vervolgens met pensioen te sturen.
Ik heb m’n ex-vrouw ook vergeven en ook mezelf dat ik me zo lang door haar heb laten domineren, ik zal het toen nog nodig gehad hebben. Nu wil ik niet meer gedomineerd worden en zelf ook niet domineren maar vrij zijn, autonoom en authentiek.
Vergeven wil niet zeggen dat je slecht gedrag goedkeurt. Je mag de ander daarop wijzen maar ook waardering en repect tonen voor hem als persoon.
Ik heb veel baat gehad van ‘The work’ van Byron Katie die beschuldigingen aan een ander omdraait. Als je bijvoorbeeld een ander verwijt dat hij je te weinig aandacht geeft, draai je dat om en zeg je dat je dus jezelf te weinig aandacht geeft en dat je de ander en jezelf daarvoor mag vergeven en dat je jezelf voortaan aandacht gaat geven en ervan leert.
Guy Finley schrijft dat het onmogelijk is om vergiffenis te ontvangen als je niet eerst zelf hebt geleerd om te vergeven. Het begint meestal bij jezelf. De omgeving is de spiegel van jezelf.
Ik meen dat het Hans Teeuwen was die iets over vergeven uit de Bijbel haalde. Het was:’Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren’. Hij zei dat dat nogal belerend is dat we God willen vertellen dat hij het zo moet doen zoals wij het doen! Ons goede voorbeeld volgen!
In vergeven zit geven en dat kan zijn: geven om de ander, houden van de ander en geven aan de ander. Alles wat je gegeven hebt is pas echt van jou(-)
Ik heb een ex-vriend vergeven dat hij een profiteur en klaploper was, maar heb hem ook losgelaten omdat ik merkte dat hij misbruik van m’n vertrouwen maakte en dat niet wilde inzien. Ik wilde het misbruik niet laten voortbestaan.
Ik las ooit een verhaal over een koning die aangesproken wilde worden als de ‘edele en verlichte’ Iedereen deed dat behalve een man en die werd in de gevangenis gezet om hem op andere gedachten te brengen. Na een jaar gevangenschap vroeg de koning opnieuw om hem ‘edele en verlichte te noemen en de man weigerde nog steeds waarop ie weer de gevangenis inging. De koning kreeg toch wel bewondering voor de standvastigheid van de man en liet hem na twee jaar vrij en volgde de man naar z’n huis. De vrouw van de man was heel boos op de koning omdat hij haar man gevangen had gezet, maar de man had de koning vergeven en zei dat de konig ook veel goeds had gedaan o.a. ziekenhuizen had gebouwd en wegen had aangelegd. Toen de koning dat hoorde sprong hij tevoorschijn en bood z’n excuses aan en zei dat hij veel waardering had voor het feit dat de man hem vergeven had. Daarop zei de man:’Het is helemaal goed o edele en verlichte’ ‘Je zegt het nu wel’ zei de koning, waarop de man zei:’Omdat u in staat bent om uw excuses aan te bieden en vergeving te waarderen’.
Kathleen Griffin schreef: ‘De forrmule om te vergeven’ met als ondertitel: ‘hoe je kunt loslaten en waarom dat goed voor je is’ Ze schrijft:’Denk aan mensen die je kent en die kunnen vergeven. Denk nu aan mensen die een wrok met zich meedragen. In welk kamp zou jij het liefste willen verblijven?’ Ze haalt Tolstoj aan die zei:’Men moet zichzelf in iedere positie kunnen verplaatsen. Alles begrijpen is allesvergeven’. Ze haalt ook A course in miracles aan: ‘Vergeving is het loslaten van alle hoop op een beter verleden’
Vergeven verandert het verleden niet maar zorgt wel voor een betere toekomst en is dus heel intelligent en het getuigt van liefde als je vergeeft.
Iemand beledigde de Boeddha ooit en die bleef heel vriendelijk tegen die man doen en dat duurde al een week en toen vroeg de man hoe de Boeddha dat toch voor elkaar kreeg en de Boeddha zei:’Als iemand je een cadeau aanbiedt en je neemt het niet aan dan is dat cadeau nog steeds van die ander net als uw belediging’ Neem het negatieve niet aan en blijf liefdevol, net als de Boeddha en dan hoef je zelfs niets te vergeven.
Guy Finley schreef in z’n boek: ‘Let go and live in the now’: ‘We kunnen nooit hopen vrij te zijn zolang een stuk van ons vecht met of lijdt onder wat anderen doen of hebben gedaan of hebben nagelaten in hun leven’ Zie het als karma van de ander waar hij zelf verantwoordlijk voor is. Je kunt die ander niet veranderen alleen jezelf. Je kunt de ander wel inspireren, motiveren, enthousiasmeren en bemoedigen.
Ik ontmoette ooit een vrouw die heel erg verbitterd, verzuurd en gefrustreerd was. Ze beklaagde zich over alles en iedereen en wist niets van vergeving. Ze vocht tegen een wereld die naar haar mening tegen haar was. Ik prikte door die buitenkant heen en zei haar dat ze een heel puur en gevoelig hart had waar ze muren omheen had gebouwd uit angst om weer gekwetst te worden. Dat had ze nog nooit van iemand gehoord en ze ontdooide voor een moment. Even later viel ze weer terug in haar oude houding en begon me meester te noemen en kroop in haar slachtofferrol. Ik kwam nog te vroeg voor haar, misschien valt het kwartje over een aantal jaren wel. Ik vergeef mezelf dat ik niet iedereen kan bereiken. Ik heb gedaan wat ik kon om haar bij haar hart en de liefde te brengen.
Guy Finley schreef ook dat we de gevangenen zijn van iedereen die we willen straffen. En dat hoe meer we de ander willen straffen hoe minder vrijheid we hebben om in vrede met onszelf te zijn. We hoeven niks te vergelden of recht te zetten omdat het kwaad zichzelf al straft. Iemand die steelt zal denken dat vrijwel iedereen een dief is en niemand verttrouwen en dus alleen is met z’n negatieve gedachten. We oogsten wat we zaaien. Als we kwaad doen zal er nog meer kwaad op onze weg komen net zolang totdat we ervan leren en het kwaad transformeren.
Op een symposium liet een man foto’s zien van opa’s. Er waren verbitterde, gefrustreede, verbeten gezichten bij van opa’s die niet konden vergeven en hele vriendelijke gezichten van opa’s die dat wel haden gedaan. De spreker zei dat we zelf bepalen hoe we zelf zullen zijn als opa.
De Dalai Lama is een meester in het vergeven. Hij noemde Mao, de Chinese voorzitter die z’n land bezette, z’n grootste leraar. Hij leert van z’n vijanden in plaats van ze te haten.
Een nukkige miljonair die overal commentaar op had en sjachrijnig was werd bediend door een ober die ondanks het gedrag van de miljonair heel vriendelijk en hartelijk bleef. Na een week viel het de miljonair op en hij vroeg de ober hoe hij dat toch deed. De ober zei:’Dat is m’n aard, ik ben een liefdevolle, vriendelijke en hartelijke man en dat laat ik me door niemand afnemen’ De miljonair was vol bewondering en gaf de ober een fooi van 500 dollar en bood hem een baan aan als gerant in een van zijn hotels.
Ik las op Internet nog enkele uitspraken over vergeven: ‘Vergiffenis is de geur die het viooltje geeft aan de hiel die haar vertrapt’ en ‘Vergeving vragen betekent dat je liefde nodig hebt’
‘Wij vergeven onze vrienden gemakkelijker de gebreken die wij in hen opmerken dan die welke zij bij ons opmerken’ Daar zit veel in, een ander wijzen op een tekortkoming levert meestal alleen maar weerstand op en uitverdiging of een tegenaanval. Op m’n WC hang de uitspraak: ‘Als je de onvolkomenheid in de ander ziet denk dan eerst aan je eigen onvolkomenheid’
Wie zichzelf accepteert is bereid om te vergeven vond ik ook nog op Internet en ook: ‘Denk erom dat je nooit geestelijk gezegend zult worden zonder te vergeven. Het goede kan enkel naar je toestromen indien je het van je uitstraalt’
‘Vergissen is menselijk, vergeven goddelijk’, ‘Echt vergeven wil zeggen dat je wat de ander heeft gedaan loskoppelt van de gevoelens die het in jou oproept’, ‘Bij vergeven zie je de ander niet als fout of schuldig maar besluit je van de ervaring te leren als was het maar hoe het niet moet’
‘Vergeven is loslaten van hoop dat het anders kan of anders moet’ , ‘Als de dag niet je vriend was dan is het je leraar geweest’, ‘Vergeven komt haast vanzelf als de boosheid en gekwetstheid is verwerkt en losgelaten’
‘Niet vergeven betekent dat je besluit te lijden’
