Berichten

Bang, gemotiveerd door angst

/in , , /door

Veel mensen zijn bang en worden gemotiveerd door angst. Ze zijn bang om te verliezen, ziek te worden, alleen te zijn, niet te krijgen wat ze willen, afgewezen te worden, niet gerespecteerd te worden, etc.etc. Ze beseffen niet dat angst het gevreesde juist oproept!!

Erich Fromm schreef dat een van de grootste problemen van deze zijd is dat mensen bang zijn om met zichzelf alleen te zijn. Als je niet alleen kunt zijn en het in je eentje naar de zin kunt hebben kun je ook geen harmonische relatie met een ander aangaan dan ben je te behoeftig en te eisend dat de ander je gelukkig moet maken, dat de ander jouw ‘gaten’ moet vullen, dat de ander jouw compleet moet maken en daar is die ander dan mooi klaar mee.

De Bijbel stelt dat liefde alle angst uitdrijft, maar wie houdt zich daarmee bezig?. We houden liever vast aan dat wat we kennen en dat is de angst, we zijn bang voor het onbekende, waar alleen het bekende ons angstig kan maken.

Er is een grote angst voor verandering en die wordt door het ego ingegeven dat de heerschappij wil houden en zich van angst bedient, het ego wil je afhankelijk van hem houden dus codependent..

De angst zegt dat elke verandering nog geen verbetering is en vergeet dat elke verbetering wel een verandering is en dat leven per definitie verandering is. Er is dus ook angst voor de zelfgerealiseerden want die kunnen je ego vernietigen en dat wil het niet. Dan wijs je zo iemand af of maakt hem belachelijk of geeft hem de gifbeker zoals bij Socrates gebeurde of kruistigt hem zoals bij Jezus gebeurde.

Angst voedt zichzelf met angst en stoot liefde al en kiest voor hartstocht en lust in plaats van onvoorwaardelijke liefde. Dan ben je het slachtoffer van je eigen angst zonder dat te weten

‘Waar ben je bang voor’, vroeg een reikimaster me ooit, ik hoefde niet na te denken zei onmiddellijk:’Dat de mensen me niet meer nodig hebben’ ‘Wees dan maar blij’ zei hij droogjes en wist niks van codependentie anders had hij me daarop kunnen wijzen. Het nodig moeten zijn werd me met de paplepel ingegoten en bij velen van ons, ik moest het met veel moeite afleren, want afleren is moeilijker dan leren.

Zolang we bang zijn voor elkaar bewapenen we ons. Er wordt jaarlijks voor 900 miljard euro aan wapens uitgegeven door de regeringen en dat is dus angst, een deel van dat bedrag zou voldoende zijn om de armoede uit de wereld te helpen en dat zou liefde zijn, maar daar kiest men niet voor. Doorbreek die angstspiraal en zoek naar je essentie die liefde is en je angst verdwijnt, vechten tegen de angst helpt niet dat is hetzelfde als vechten tegen het donker het enige dat helpt is het licht aan doen ofwel bewustworden. Liefhebben is het antwoord. Gerald Jampolsky schreef het boek ‘Liefde is angst laten varen’ een aanrader.Rotterdammers zouden zeggen ‘Doet dat maar!’

Hier nog wat quotes over bang zijn en angst die me aanspreken:

Sommigen worden agressief uit vrees om bang te zijn. – Cherbulier

Als je de angst wil begrijpen en daar vrij van wilt zijn, zul je ook het genot moeten doorzien. Ze zijn dooreengeweven. Krishnamuti

Het is uit angst dat de meesten ernaar verlangen gevreesd te zijn. Ben Cami

Op de duur haten we waar we altijd bang voor waren. Shakespeare

Woede komt door angst en angst is verlies van realiteit. onbekend

Het geluk zou volkomen zijn als wij niet bang waren het te verliezen. – Pieter Geert Buckinx

Men is alleen bang wanneer men het niet met zichzelf eens is. – Hermann Hesse

De grootste fout die u in het leven kunt maken, is voortdurend bang zijn er een te maken. – Elbert Hubbard

Iemand voor wie mensen bang zijn, is bang voor mensen. – Lao-Tse

Hoe meer men bang geweest is voor iets, des te liever treedt men dat met voeten. – Lucretius

Wees niet bang dat het leven eens ophoudt; wees ervoor bang dat het nooit begint. – John Henry Newman

Het is beter eenmaal te lijden dan voortdurend bezorgd te moeten zijn, in angst te moeten zitten. – Julius Caesar

De hoeveelheid angst in je hart is juist zo groot als het gewicht van alles waar je nog aan gehecht bent. – Godfried Danneels

Angst is de vader van de wreedheid. – James Anthony Froude

De drang naar bezit is ook een vorm van angst. – Jan Greshoff

 

 

 

Wat heb je me aangedaan?!

/in , /door

het slachtoffer…

Ik luister naar de radio en hoor een zanger smartelijk en beschuldigend zingen:’Wat heb je me aangedaan?!!!’. Typisch de rol van een slachtoffer die zichzelf onschuldig acht en de schuld altijd bij de ander zoekt. Een schrijver zei dat bewustzijn van veel mensen niet veel verder komt dan dat de ander het altijd gedaan heeft.

Ze noemen dat ook wel eens een ‘externe locus van controle’, dan ligt de oorzaak van de ellende bij anderen, de overheid, God, de omstandigheden, etc.. De ‘interne locus van controle’ wil zeggen dat je zelf de verantwoordelijkheid voor je leven en geluk op je schouders neemt.

Een mooi voorbeeld van externe locus van controle is dat van een vrouw, die bedrogen werd door haar man, die steeds vreemd ging. Ook zei riep:’Wat heb je me aangedaan?!’. Ze was wel zo slim om hulp te zoeken bij een holistisch therapeute die meteen de vraag stelde wat het aandeel van de vrouw zelf was. De vrouw werd boos en zei:’Ik ga niet vreemd, ik ben oké, het is m’n man die over de schreef gaat, hij is de schuld!’

De therapeute hield echter vol en vroeg toen aan de vrouw of er iets was uit haar verleden wat haar deed denken aan het gedrag van haar man nu, een soortgelijke situatie…De vrouw ging daar nog met tegenzin op in, maar schrok even later, ze zei dat haar vader ook a.h.w. vreemd ging en altijd haar zussen de aandacht gaf en haar nooit en dat ze zich daardoor niet geliefd voelde en het idee kreeg dat ze de liefde niet waard was en dat sleepte ze nu nog mee. ‘Precies’ zei de therapeute ‘je man spiegelt je liefdeloosheid voor jezelf alleen maar’. Toen was er opluchting en besefte de vrouw dat ze zelf iets kon doen namelijk besluiten dat ze de liefde wel waard was. Deze transformatie ging niet onopgemerkt voorbij, het meest opvallende was dat haar man daarna niet meer vreemd ging en haar weer liefhad omdat ze nu ook eindelijk liefdevol voor zizhzelf was, ze werd nu weer gespiegeld, ditmaal in liefde.

‘Wat heb je me aangedaan?!’ is hulpeloosheid ten toon spreiden en je geluk in handen leggen van externe bronnen, anderen. The Work van Byron Katie gaat daar op een goede manier op in en draait de rollen ook om naar zelfreflectie, hij geeft me geen aandacht wordt dan ik geef mezelf geen aandacht in plaats van de schuld bij de ander te leggen die je niet kunt veranderen, pak je zelf de verantwoordelijkheid voor jezelf, wat je dus wel kunt veranderen. In ho’oponopono is het ook verbeter de wereld en begin bij jezelf, het gaat daar om het zuiveren van jezelf. Als je dan  de onvolkomenheid in de ander ziet denk je eerst aan je eigen onvolkomenheid in plaats van te oordelen en doe je er wat aan. Je ziet dan dat de ander zelf verantwoordlijk is voor zijn leven en dat je hem niet kunt controleren of veranderen, als je hem wel probeert te controleren, controleert hij jou, alles wat je probeert te controleren controleert jou, vergeet dat nooit en laat het los in overgave en vergeef en denk Uw wil geschiede en werk met de genade mee.

De meeste kwetsingen doe je jezelf aan, het zijn meestal niet de omstandigheden of anderen die dat doen, maar je gedachten daarover. Als je uitgaat van het feit dat de intenties van de meeste mensen goed zijn ben je minder snel gekwetst en weet je dat de ander alleen maar handelt op een maniet waarvan hij denkt dat het goed is, vrijwel niemand probeer de zaak bewust te verstieren.

In de Rationeel Emotieve Therapie kennen ze het ABC model A staat voor Activating event, de gebeurtenis die zich voordoet, B staat voor belief, je geloof/overtuigingen en C staat voor consequences ofwel consequenties en nu blijkt dat niet A de oorzaak is van C maar B, het gaat er dus om wat je gelooft, wat je overtuigingen zijn. De Bijbel zegt dat ook: ‘U geschiede naar uw geloof’, let er dus op waar je in gelooft en wat je overtuigingen zijn en of die bijdragen aan je levensgeluk of je juist tegenwerken.

Velen van ons zijn onbewust hun eigen ergste vijand. Rumi zei:’Wie z’n gebreken niet opmerkt is zijn eigen vijand’. Mary J Blige, de hiphopzangeres zong in no more drama ‘The enemy was me!’ en zo zijn er velen geweest die hebben ontdekt dat ze hun eigen vijand waren en alleen daardoor konden ze vriendschap met zichzelf sluiten en in vrede leven, je moet eerst je schaduwzijden onder ogen durven zien om in vrede en harmonie en liefde te kunnen leven. Jung zei: ‘We worden niet verlicht door ons lichtgestalten voor te stellen maar door ons bewust te worden van het duister in ons’.

We hebben vaak de neiging om onze duistere zijde op de ander te projecteren en die de schuld te geven, neem die projecties terug en oordeel niet, zoals ook de Bijbel weer zegt:’Oordeel niet opdat ge niet geoordeeld zult worden’. We worden continu gespiegeld door onze omgeving, als onze omgeving niet in harmonie is kunnen we er donder op zeggen dat wij niet in harmonie zijn en er dus wat aan doen in plaats van de omgeving of de ander de schuld te geven en zeggen wat heb je me aangedaan.

 

 

 

 

 

 

Mensen die zichzelf tekort doen

/in /door

een treurige situatie als je jezelf tekort doet

Een vrouw die me wel eens helpt bood ik een boterham met gebakken balkenbrei aan. Ze sloeg dat af. Ik zei:’Hou je niet van balkenbrei?’ ‘Jawel’ zei ze ‘maar het hoeft niet. Ik zei:’Neem dan een boterham met kaas want dat vind je zo lekker’. ‘Nee’ zei ze ‘ik neem wel een droge boterham’ en die at ze zonder enig plezier op. Ik bood haar ook een keer een gebakken visje aan en weet dat ze dat lekker vindt. Toen we het aten genoot ik echt en zei tegen haar; ‘lekker hè!’. Haar commentaar was ‘het vult goed’. Ik zei: ‘maar het is toch ook vooral lekker of niet dan?’, ze zei daar niks op en kon het woord lekker niet uit ‘r strot krijgen..

Een man die bij me op bezoek kwam zei:’ Je zegt mooie dingen je zou een boek moeten schrijven’. Ik pak m’n eerste boek ‘Spiegels voor de ziel’ en geef hem dat met de opmerking dat hij het voor de helft van het geld van me mag hebben dus voor slechts een tientje. Hij keek nauwelijks naar het boek en gaf het meteen weer terug. Op een test scoorde hij 80% op ontkenning van behoeften en deze man deed zichzelf dus heel erg tekort.

Een arme vrouw zei:’Dat rotgeld ook altijd!’. Ik zei daarop:’Dat moet je maar nodig rotgeld noemen dan komt het nooit naar je toe, neem dat ter harte!’. Ze leerde er niks van een paar jaar later kwam ik ‘r tegen nog steeds arm en ze had het weer over het rotgeld.

Een schrijver schreef in z’n boek ‘De beste vraag die je kunt stellen is ‘wat kan ik voor je doen?’’. Dan moet je net mij hebben en ik mailde de man met de vraag wat ik voor hem kon doen. Hij antwoordde ‘niks’. Ik mailde toen:’Dan ben je of volmaakt of niet meer te helpen’ Hij was not amused.

Herman Finkers heeft het over tukkers die buren uit het westen krijgen die hen uitnodigen om kennis te maken. ‘Kopje koffie?’, vroeg de westerling. ‘Doe voor ons geen moeite’ zeiden de tukkers. ‘Het is geen enkele moeite zo gezet, ik doe het graag’, sprak de westerling. ‘Nee, het hoeft niet’ zeiden de tukkers. Toen de tukkers met andere tukkers spraken over het bezoek aan de westerlngen zeiden ze ‘Raar volk is het nog geen koffie gehad’

Mensen die zichzelf tekort doen zitten in de afweer van oude pijn die Ingeborg Bosch ‘Ontkenning van behoeften’ noemt. Het is de moeilijkste te bestrijden afweer omdat je dan zegt dat er met jou niks aan de hand is en anderen er erger aan toe zijn.

Ik at tijdens de pauze van een lezing die ik gaf in Zutphen een gevulde koek en genoot daar zichtbaar van en een man zei:’Dat je daar zo van kunt genieten, ik kan dat niet en geniet nergens van’. Ik dacht toen:’mensen die niet kunnen genieten zijn al gauw ongenietbaar!’ Geniet maar niet met mate, zegt Loesje en zo is het.

Wat me is opgevallen aan mensen die zichzelf tekort doen is dat ze vaak armoedebewustzijn hebben en denken in tekorten en dat dus aantrekken in hun leven. Gedachten hebben nu eenmaal de neiging om zich te materialiseren en dan zeggen ze ook nog dat ze gelijk hebben..

Frans dreef een kringloopwinkel en bij de kassa waar hij altijd zat hing een afbeelding van een in gerafelde lompen gehulde zwerver met de tekst;’Deze man gaf altijd de hoogste kortingen’. En wat deed Frans, precies, hij gaf de hoogste kortingen en deed zichzelf tekort, hij had al hele schappelijke prijzen en deed daar vaak nog de helft van af.

Mensen die zichzelf tekort doen hebben vaak moeite met ontvangen. En als je daar moeite mee hebt heb je het idee dat je het niet waard bent, door lage gevoelens van eigenwaarde, die zo eigen zijn aan codependentie. De behoeften van de ander zijn dan veel belangrijker voor ze dan hun eigen behoefeten, ze geven zichzelf helemaal leeg en offeren zich op. Ze nemen genoegen met een kruimel waar ze recht hebben op een heel brood. De Bijbel zegt het ook:’Zet je licht niet onder de korenmaat!!’ Je mag er zijn om wie je bent, aanvaard dus jezelf als waardevol.

Uit angst om afgewezen te worden wijzen mensen, die zichzelf tekort doen, zelf al af, niet alleen zichzelf maar ook het goede van de ander, heel triest is dat. Ook achterdocht kan een rol spelen. Als mensen je cadeaus, diensten of attenties afwijzen zijn ze bang dat je wat van ze wilt en zoeken er wat achter en willen zich niet verplichten om wat terug te moeten doen. Ze weten niet wat samenwerking is en interdependentie. Op m’n WC hangt de uitspraak:’In de aanvaarding ligt de sleutel tot de transformatie. Dus aanvaard eerst jezelf en dan aanvaard je ook het goede van de ander.

Ik bedacht nog wat aforismen over dit onderwerp:

-Er zit niks nobels in om jezelf ten behoeve van de ander tekort te doen

-Als je jezelf tekort doet en daarmee dus slecht behandelt is de kans groot dat je dat bij een ander ook doet zonder dat te beseffen

-Als je jezelf tekort doet voel je je niet veel waard

-Als je jezelf tekort doet zal het universum je ook tekorten geven, je denken materialiseert zich

-Als je jezelf tekort doet en niks waard vind zal je partner dat spiegelen en je ook nikswaardig behandelen en zul je hem de schuld geven van je eigen lage eigenwaarde

 

 

 

 

Rollen in de TA en dramadriehoek

/in /door

WELKE ROLLEN SPELEN WIJ T.O.V. ONZE PARTNER?

Uit de Transactionele analyse(TA) kennen we de rollen Ouder, Volwassene en Kind, de rollen zitten alsvolgt in elkaar:

 

OUDER: Als je je gedraagt zoals je ouders/verzorgers deden.

VOLWASSEN: Als je je gedraagt, denkt en voelt op een manier die past bij de realiteit van het heden en de persoon die je NU bent, overeenkomstig met de mogelijkheden die je NU hebt. (Dit heeft overigens niets te maken met volwassen zijn: een kind van 6 kan ook de volwassen rol aannemen).

KIND: Als je je gedraagt, denkt en voelt als toen je kind was.

Meestal wisselen we veelvuldig van rol, maar er zijn ook mensen die voornamelijk één bepaalde rol spelen en/of een andere rol uitsluiten.

Als A in de rol van ouder zit en zich richt op het kind in B, kan B niet als volwassene naar de volwassene van A reageren, maar moet zich of als kind of als ouder opstellen om in contact te komen en rapport te maken.

DE BEVESTIGENDE EN DE ONDERMIJNENDE KANT VAN DE ROLLEN:

OUDER: VOEDEND: zorgen, be- & aanmoedigen, oog hebben voor de ander. KRITISCH: verbieden, betuttelen, gebieden, controleren, overstelpen, afkraken, negeren, kleineren, beleren. GRENZEN: overschrijd de grenzen van anderen nogal eens

VOLWASSEN: POSITIEF: informatie opnemen, de situatie accepteren, logisch denken, plannen, realistisch in het nu, empatisch, liefdevol. NEGATIEF: berekenen, onbetrokken, afstandelijk, afhoudend. GRENZEN: gezonde grenzen die open en dicht kunnen als dat nodig is, flexibel en dynamisch

KIND: VRIJ: impulsief, spontaan, creatief, lerende capaciteit. NEGATIEF: eisend, egocentrisch, kinderachtig. GEHOORZAAM of REBELS: volgzaam/aangepast of tegendraads (= net zo aangepast!).. GRENZEN: kent z’n grenzen niet

DE DRAMA-DRIEHOEK: MACHT & MANIPULATIE.

(reacties vanuit de rollen OUDER & KIND. De volwassen-rol doet hier niet aan mee).

AANKLAGER:

Beschouwt de ander als minderwaardig en niet okay.

Kleineert de ander.

Is beschuldigend

Maakt verwijten.

Is kwaad zonder positieve wens tot verandering.

Schendt de grenzen van de ander

De Aanklager zegt & denkt & voelt bijvoorbeeld:

“Nu heb ik je…”

“Je doet het helemaal fout.

“Als jij/de wereld anders was…”

“Ik heb je gewaarschuwd….”

“Als je niet doet wat ik zeg….”

“Aan jou heb ik ook niets…”

“Je bent een slechte partner/echtgenoot/vader….”

“Ik wil mijn gram halen…”

“Jij hebt mij vanalles aangedaan”

 

REDDER:

Beschouwt de ander als minderwaardig en niet okay.

Reageert door hulp aan te bieden vanuit een superieure positie.

Ziet de ander als hulpeloos.

Geeft zichzelf het recht/de plicht te helpen (zelfs zonder dat de ander zichzelf helpt).

Biedt hulp die afhankelijk houdt/maakt.

Overschat zichzelf en onderschat de ander.

Schendt de grenzen van de ander

 

De Redder zegt & denkt & voelt bijvoorbeeld:

“Ik probeer je alleen maar te helpen”

“Waarom doe je niet…”

“Wat moet je zonder mij…”

“Het is in je eigen belang”

“Laat mij het maar doen”

 

SLACHTOFFER:

Beschouwt zichzelf als minderwaardig en niet okay.

Klaagt zonder verantwoordelijkheid te nemen.

Houdt/maakt zich onnodig afhankelijk.

Onderschat zichzelf en overschat de ander.

Laat z’n grenzen schenden

 

Het Slachtoffer zegt & denkt & voelt bijvoorbeeld:

“Ik weet het niet / kan het niet / snap het niet….”

“Het is zo moeilijk…”

“Arme ik…”

“Ja maar….”

“Schop & sla & scheld maar, ik verdien het…”

“Jij weet het vast allemaal beter dan ik”

“Je zit me altijd zo op mijn nek”

“Je zeurt altijd zo”

“Ik kan het ook nooit goed doen”

“Het ligt allemaal aan mij”

 

Slachtoffers

Je voelt je slachtoffer van alles om je heen. Je spreekt vaak in termen van ‘ja maar’, ‘ik ben nou eenmaal zo’,’ ik heb het nou eenmaal druk’, ‘ik kan er toch ook niets aan doen’ , ‘het komt door de kredietcrisis/de overheid/de ander’,etc. Kortom: slachtoffers klagen graag en voelen zich vaak minder dan anderen. Ze voelen zich ook vaak wrokkig omdat hun aanpassingsgedrag niet het resultaat oplevert dat ze graag zouden zien, ze cijferen zichzelf weg in de hoop daarvoor beloond te worden en dat lukt niet en dat leidt tot wrok en woede

Aanklagers

Je valt een ander graag verbaal aan met woorden en zinnen als; ‘wat ben je toch vergeetachtig’, ‘aan jou heb ik ook niets’, ‘ik irriteer me enorm aan jou’, ‘kun je niet eens stoppen met dat gezeur’ etc. Aanklagers vallen anderen aan, weten het altijd beter en plaatsen zichzelf vaak boven de ander. De aanklager zegt de ander wat hij of zij moet denken, voelen en doen en wil de controle over de ander.

Redders/helpers

Je helpt anderen te veel en te graag en je neemt verantwoordelijkheden op je die niet bij jou horen. Je lost te graag problemen van collega’s op, vindt het moeilijk om te delegeren en houdt erg van harmonie. Redders gaan niet graag conflicten aan. Redders snappen niet dat ze de ander zo nooit leren om zelf de verantwoordelijkheid voor hun leven te nemen, ze nemen het van de ander over en dat is nogal aanmatigend en belerend en arrogant en daar schuilt dus minderwaardigheid onder, de schaduwkant van het enneagramtype de helper is het gevoel ik ben niets waard. Ze denken hun waarde te kunnen ontlenen aan hun helpende gedrag en proberen het dus van buiten te halen, waar het niet te vinden is.

De kunst is om de subtiliteit van de rollen in je werk/leven te gaan zien. Dit kan alleen als je heel eerlijk naar jezelf kijkt en ziet dat je elke dag vele malen in de dramadriehoek zit.

Ook hierbij wordt van tijd tot tijd van rol gewisseld. 

Bijvoorbeeld: 

Het Slachtoffer heeft op een gegeven moment genoeg van de Redder of de Aanklager. Dan kan hij/zij in opstand komen en de rol van Aanklager aannemen. De Redder of Aanklager neemt vervolgens veelal de rol van Slachtoffer aan: “ik probeer je alleen maar te helpen.” (voorheen de Redder) of “Wat heb ik nou toch verkeerd gedaan?!” (voorheen de Aanklager).

HOE STAPPEN WE HIER UIT?

Tips voor de AANKLAGER:

Geef en/of vraag feedback en doe een stapje terug in plaats van het leven van de ander te willen beïnvloeden, beheersen & controleren. Respecteer de grenzen van de ander.

Tips voor de REDDER:

Help de ander door je hulp af te stemmen op de ander en neem de verantwoordelijkheid voor jezelf i.p.v. alleen voor de ander. En zie in dat de ander zelf z’n verantwoordelijkheden moet nemen en geef alleen hulp als daar om gevraagd wordt en schendt zo de grenzen van de ander niet.

Tips voor het SLACHTOFFER:

Wees realistisch en verantwoordelijk voor je eigen leven i.p.v. alleen maar naar de ander te wijzen. Let meer op je grenzen, wees assertief en eerbiedig je grenzen.

Bron: Espavo – Sylvia Slegers, met heel wat aanvullingen van mij. Dit artikel zal worden opgenomen in de brochure ‘Persoonlijke grenzen en codependentie’ dat in 2012 zal verschijnen

 

 

 

 

Drama driehoek

/in , /door

De dramadriehoek komt veel voor in codependentie en dan spelen we afwisselend de rollen van redder/helper en dan aanklager/vervolger en slachtoffer Ik heb daar zelf ook een ervaring mee opgedaan en lees daarover voor op de volgende geluidsopname van ca. 5 minuten, het is tragikomisch

Karpman Drama Triangle (drama driehoek)

bron: CD lezing over codependentie Henny Bos