Berichten

Emotional Guidance Scale

The Emotional guidance scale

Abraham Hicks

-1- Joy/Appreciation/Empowered/Freedom/Love

-2- Passion

-3- Enthusiasm/Eagerness/Happiness

-4- Positive expectations/Belief

-5- Optimism

-6- Hopefulness/Confidence/Faith

-7- Contentment

-8- Boredom

-9- Pessimism

-10- Frustration/Irritation/Impatience

-11- Overwhelment

-12- Disappointment

-13- Doubt

-14- Worry

-15- Blame

-16- Discouragement

-17- Anger

-18- Revenge/ Retaliation

-19- Hatred/Rage

-20- Jealousy

-21- Insecurity/Guilt/Unworthiness

-22- Fear/Grief/Desperation/Despair/Powerlessness

Aanvullingen van mij

Opvallend is dat er van de 22 benoemde emoties er maar 7 positief zijn. De negatieve emoties moeten we niet afwijzen, het zijn boodschappers

Opvallend is dat Fear ofwel angst het laagst scoort en liefde het hoogst. Geen wonder dat liefde alle angst uitdrijft.

Onverwerkte emoties

23 juli 2016 wilde ik opstaan, maar het lukte me niet. Toen had ik een probleem. Huisartsenpost gebeld. Ze kwamen me halen met een ambulance en brachten me naar het ziekenhuis. Het duurde even voordat de diagnose werd gesteld, te weten: GBS, ofwel Guillain Bare Syndroom, een zenuw/spierziekte die mijn benen verlamde. Op 4 augustus ging ik naar het revalidatiecentrum Antonia in Terborg, waar ik tien maanden verbleef.

Mijn paranormale vriend Marcel zei, dat mijn ziekte te maken had met onverwerkte emoties uit een disfunctioneel huwelijk. Een week later kreeg ik van Liesbeth, een verpleegkundige, een editie van het tijdschrift Paravisie. Ik las daarin het artikel van Brandon Bays over de helende reis. Brandon had een tumor en wijtte dat aan onverwerkte emoties. Zij werkte daaraan en genas.

Weer een week later, ontving ik het tijdschrift Spiegelbeeld, met daarin een artikel over de Germaanse geneeskunde, die er ook van uitgaat, dat de ziekte die je nu hebt, het gevolg is van onverwerkte emoties.

Wat een synchroniciteiten (betekenisvolle samenlopen van omstandigheden) achter elkaar, de boodschap was me nu wel duidelijk. Ik mocht aandacht gaan besteden aan mijn onverwerkte emoties en loslaten van oude pijn en vergeving schenken en dit vooral mezelf.

Van mijn goede vriend Leon kreeg ik de tip om het boek ‘Sleutels voor jezelf’ van Bernard Huygen te bestellen. En ik lees op de achterpagina het volgende:
De erfenis van voorgaande generaties, om ons voor te doen als niet-emotioneel, drukt nog zwaar op ons. Nog steeds voeden wij onze kinderen op tot ‘beheerste, keurige en aangepaste’ mensen. Wanneer emoties onderdrukt worden, vindt er geen of onvoldoende ‘afwinding’ plaats, waardoor spanningen kunnen ontstaan, die zich in de loop der jaren geleidelijk opstapelen.

Onderzocht is dat stress een van de belangrijkste oorzaken is van ziekte, artsen zullen bevestigen dat de meeste ziekten psychogeen zijn.

Geluk is een gevoel, maar de westerse wereld zit in het denken, met alle negatieve gevolgen vandien.

Je kunt je emoties verdringen naar je onderbewuste, zoals ik deed, niet wetend dat je onderbewuste 10x sterker is dan je bewuste. Freud zag dat goed.

We hebben vooral de neiging om de zogenaamde negatieve emoties uit de weg te gaan, een misvatting. Het zijn namelijk noodzakelijke boodschappers. Vergelijkbaar met een rood lampje op het dashboard van je auto. Je moet dat niet veronachtzamen, actie is vereist.

Een van mijn verdrongen emoties was woede, ik mocht vroeger als kind niet boos worden, dus mijn woede werd verdrongen en gecompenseerd door mijn gedrag als people pleaser. De woede woekerde onbewust in mij door en waardoor ik de ziekte GBS kreeg. Nu pas verwerk ik een en ander.

We zien het bij mensen, die overdreven vriendelijk en aardig zijn. Het is wat psychologen ‘reactie-formatie noemen, ofwel in overdreven vorm het tegendeel laten zien, van wat er is, namelijk woede.

Verdrongen woede uit zich onder andere in: te laat komen, sarcastische opmerkingen, passief-agressief gedrag, negatieve kritiek, advocaat van de duivel spelen, roddel, depressie, kwaadspreken, gemene opmerkingen maken, geestelijke gekweldheid, verwijten, de ander willen veranderen. Verdriet is woede op zijn kop; Osho deed de uitspraak dat als je iemand die verdriet heeft woedend maakt, het verdriet verdwenen is. Voor woede en verdriet geldt dat ze elkaar uitsluiten met een mooie term heet dat reciproque inhibitie.

Bernard Huygen schrijft: ‘uw verborgen emoties liggen ingebed in uw weerstanden, en daarom is het moeilijk, voor u, met die gevoelens weer contact en voeling te maken.

Ingeborg Bosch schrijft in haar boek ‘Illusies’ ook over weerstanden van oude pijn. Ze noemt: primaire afweer, dat is je innerlijke criticus, valse macht, de ander de schuld geven. Valse hoop is de als…dan formule, bijvoorbeeld: als ik eenmaal die partner heb zal ik gelukkig zijn. Tot slot noemt ze Ontkenning van behoeften en daar scoorde ik hoog op. Het is de moeilijkst te overwinnen afweer, omdat je zegt dat er met jou niks aan de hand is (-). Dan is er nog angst, als afweer van oude pijn, en angst beheerst te meeste mensen.

Hoe weet je nu wanneer er sprake is van onverwerkte emoties, naar mijn mening uit zich dat in een sterk overdreven heftig reageren op omstandigheden. Dan wordt oude pijn getriggerd met daaraan gekoppeld onverwerkte emoties. We mogen ons dan afvragen en herinneren wat de oude pijn was en het alsnog verwerken.

PRI ofwel Past Reality Integration helpt je van je oude pijn en onverwerkte emoties af. Zie het boek ‘Illusies’ van Ingeborg Bosch.

Gevoelens kunnen ontstaan uit je ouderbewustzijn, volwassene bewustzijn, kindbewustzijn en uit afweer. De laatste vormen de bron van onverwerkte emoties.

Afweermechanismen, bestaan uit ontkenning van de waarheid, en zorgen voor lijden.

De beweging veroorzaakt door een symbool/trigger naar VB naar KB naar de muur van afweer, waarbij VB is volwassen bewustzijn en KB is kind bewustzijn. Zie schema:

IMG_0901De zwarte puntjes in KB stellen oude pijnpunten voor, die door het symbool via VB getriggerd worden, en die we niet willen voelen, het zijn onverwerkte emoties. Die verdringing, was als kind onze redding, en is als volwassene ons lijden.

Het schema is ontleend aan het boek Illusies van Ingeborg Bosch.

Bron: Boek ‘Betekenisvol leven’