De groeten

De groeten kunnen zowel positief als negatief zijn. Toen ik nog klein was vond m’n nichtje Ineke Bartelink het leuk om tegen me te zeggen: ‘Je moet de groeten hebben!’ en als ik dan vroeg van wie zei ze lachend: ‘Van Lulletje Rozewater’, wat had ze daar een schik van.

Als ik iemand bel die bezoek heeft van iemand die ik ken doe ik zo iemand altijd de groeten en vaak hoor ik dan: ‘de groeten terug’. Ik zeg dan:’ Hoezo terug, moet hij m’n groeten niet, zijn ze niet welkom?!’

Als je iemand vraagt of hij wat voor je wil doen en hij zegt: ‘de groeten’, dan gaat het feest niet door.

Ik kreeg van Elly de groeten van een vrouw die ik helemaal niet mag en dat heb ik die vrouw ook laten merken, ik weet dan niet goed wat ik ermee aan moet.

Guiterman zei ooit:’ Hoe maakt u het is een groet, geen vraag!’, hoe waar en velen denken daar niet aan.

Ernst Marcus zei: ‘Het hart en het verstand zijn buren, ze groeten elkaar, ze brengen elkaar beleefdheidsbezoeken, maar vrienden worden ze nooit’. Zolang we in ons ego zitten is dat waar, dus voor de meesten van ons, als we bij ons Hogere Zelf komen zal er een synthese zijn een samengaan van gevoel en verstand, dan ben je congruent, ofwel ‘clear’ zoals de Amerikanen dat noemen en kun je het geluk en de welstand gaan begroeten, want dan werkt the law of attraction voor je.

De leukste ansichtkaarten vind ik die met ‘de groeten uit…’, met dan wat foto’s van zo’n stad of dorp erop, er zijn mensen die die ansichtkaarten verzamelen.

Tagore merkte op: ‘Mijn laatste groet is voor hen die mij in mijn onvolkomenheid kennen en mij liefhebben’