Fijnbesnaardheid

/in , /door

Fijnbesnaardheid of fijngevoeligheid is iets dat niet zo veel voorkomt, terwijl het juist meer rijkdom en kleur aan het leven schenkt. Je voelt en ervaart dan meer en beter en afgestemder.

Dankbaarheid is iets voor fijnbesnaarde mensen en we kennen vrijwel allemaal de uitspraak dat dankbaarheid een bloem is die in weinig tuinen bloeit.

Ik voel energieën van mensen en dingen en weet dan meteen of ik afstand moet nemen dan wel toenadering kan zoeken. Ik richt me niet alleen op de gevoelens die aangenaam en prettig zijn maar juist ook op de gevoelens die op een weerstand stuiten, die maken me alert en geïntereseerd, Als er weerstand is dan zit er wat voor je in en is het een levensles, anders heb je geen weerstand.

Op de pasar malam kijk ik altijd graag naar de Balinese danseressen, die zo elegant en fijnbesnaard zijn, heel aantrekkelijk vind ik dat. Indonesische mensen zijn vaak fijnbesnaard en spiritueel en dat vind ik mooi.

Oprechte interesse en aandacht tonen voor de ander, willen luisteren zonder meteen in te komen met jouw verhaal duidt m.i. ook op fijnbesnaardheid. Iedereen wil gehoord worden maar bijna niemand wil luisteren. Samen kunnen zwijgen en voelen en ervaren vraagt ook om fijnbesnaardheid. Een uitspraak is:’Ik ken hem eigenlijk niet, want ik heb nog nooit met hem gezwegen’

Als er een stilte valt op een verjaardagsfeestje zegt al gauw iemand:’Daar komt de dominee voorbij’ en begint het gebabbel weer, zo bang zijn we voor de stilte. Stilte wordt dan een spanning die gevoeld wordt en waar men zo snel mogelijk vanaf wil.

Kunstenaars zijn vaak ook fijnbesnaard, een kunstschilder ziet honderden kleuren groen, waar wij er maar een paar zien. Een musicus hoort veel meer in de muziek dan de gemiddelde mens. Fijnbesnaardheid voegt enkele dimensies toe aan je voelen en ervaren en Zijn en geeft een meer intens leven. Op details kunnen letten die vaak bepalend zijn is fijnbesnaard.

HSP’s ofwel Hoog Sensitieve Personen zijn vaak ook fijnbesnaard maar vaak ook idiosyncratisch, ofwel overgevoelig voor prikkels en indrukken en moeten zichzelf daartegen leren beschermen.

Wees een levenskunstenaar en ontwikkel je fijnbesnaardheid, het zit volgens mij in ieder mens, maar vaak is het verdrongen en verstopt, je zult dan niet meer zeggen; “is that all there is?!’

Ik heb nog wat quotes bedacht die ik hier laar volgen:

De fijnbesnaarde geest staat meer open voor indrukken en voelt en ervaart veel meer van de realiteit en leeft intenser

De fijnbesnaarde geest kan tranen van ontroering krijgen bij iets waarvoor de gemiddelde mens z’n neus ophaalt of wat de ander niet eens opmerkt.

Ik vond maar één quote over fijnbesnaardheid van een ander die ik hier laat volgen:

Met fijngevoeligheid proberen de massa te bewerken is net zo iets als huizenblokken trachten te vellen met een scheermes. –Alexander Pope – Engels dichter 1688-1744

Tederheid

/in , /door

Pollyhertje,zoals Elly haar ziet en zoals ze is: teder met hartelijke liefde…

Zacht durven zijn zonder de zelfkritiek dat je slap bent of een watje. Lao tse zei heel mooi dat het zachte het harde overwint. Het zachte water holt inderdaad de harde rots uit.

De wind en de zon hielden een weddenschap wie als eerste een man uit z’n jas zou kunnen krijgen. De wind blies harder en krachtiger en hoe harder de wind blies hoe steviger de man de jas om zich heentrok. Toen was de zon aan de beurt en hij ging schijnen en het werd steeds warmer, de man ging zweten en kreeg het warm…en trok z’n jas uit. De warmte won het van de brute kracht.

Durven we teder te zijn, zacht te zijn in een macho-wereld?. M’n vriend Arthur is nog jong, 25 jaar, en zacht, gevoelig en heel puur. Bij z’n macho-vrienden durfde hij z’n kwetsbaarheid en gevoeligheid niet te tonen en deed macho mee om erbij te horen en dat vond hij eigenlijk helemaal niet fijn, hij ging tegen zichzelf in. Hij ziet nu in dat hij zichzelf mag zijn en als die ‘vrienden’ dat niet accepteren zijn het geen echte vrienden.

Z’n ‘vrienden’ noemden Arthur ‘te lief’, dat zijn dan ‘vrienden’ voor wie liefde pijn doet, die in plaats van voor liefde, voor angst en agressie kiezen en machogedrag in hun onbewustheid. Arthur is inderdaad aardig en lief en gevoelig, hij helpt me heel fijn met boodschappen doen en afwassen. Arthur is heel puur en voelt dus ook heel zuiver aan hoe de ander is, dat is me al vaak bij hem opgevallen, het is een enorme schat en talent heel waardevol. Een wijze indiaan zei tegen de westerlingen:’Waarom neemt u met geweld wat u met liefde kunt krijgen?’

Als tederheid, lief zijn, aardig zijn, weerstand oproept zegt dat veel over de disharmonie van degeen die die weerstand voelt, de oorlog die zo iemand met zichzelf en dus ook anderen heeft.

De van Dale zegt over tederheid: ‘zachte, hartelijke liefde’ De Dalai Lama zegt dat z’n religie liefdevolle vriendelijkheid is en straalt dat ook uit, hij is teder net als Thich Nhat Hanh van de mindfulness. Hoe hij loopt en een blaadje van de grond opraapt dat is pure tederheid en oplettendheid, kijk maar eens naar z’n dvd’s

M’n vriendin Elly is ook heel teder, ik noem haar vaak pollyhertje, naar polly, m’n zachte en lieve konijn uit m’n jeugd, waar ik zo van hield en hertje staat voor de rankheid en tederheid, ze vindt het een mooie troetelnaam

Als je de films op TV ziet is dat meestal grof geweld met veel doden, of ellende en drama, er is weinig tot geen aandacht voor tederheid, dat wordt al gauw als soft watjesgedrag gezien. Ik wil een lans breken voor meer tederheid, hartelijke liefde, want dat is waar we als mens het meeste behoefte aan hebben, al zoeken we het vaak in andere dingen in onze onbewustheid.

Ik vond nog enkele aforismen over tederheid, die ik hier laat volgen:

Een druppel tederheid is meer dan geld en macht. Boeddha

De enige mooie ogen zijn die, welke je vol tederheid aankijken. – Coco Chanel

Tederheid is een groter bewijs van liefde dan de meest hartstochtelijke eden. – Marlene Dietrich

Spreek slechts van liefde als je weet wat tederheid is. – L. Vandepitte

Er is niets zo krachtig als tederheid en niets zo teder als ware kracht – Sint Francis van Sales

 

Haiku

/in , /door

Haiku is een oude, Japanse dichtvorm. Christopher Weidner schrijft daarover:’Een haikumoment wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van wabi sabi: het wekt verlangen. Wabi Sabi is meer intuïtie dan denken, meer info over wabi sabi: zie de onderwerpen bovenaan m’n site. Een haiku is in de eerste plaats bedoelt om te voelen en niet om te denken, al mag dat natuurlijk wel.

Een haiku kent regels te weten:

-een haiku bestaat uit 3 zinnen

-de eerste zin heeft 5 lettergrepen, de tweede 7 en de derde weer 5

-er wordt altijd een link gelegd met de tijd van het jaar en/of de natuur

-de haiku wordt in de tegenwoordige tijd geschreven

-er moet sprake zijn van een bijzondere wending in de waarneming, iets wat, in afwijking van het normale kijken, het speciale van een moment vangt

-de auteur wordt er niet bij betrokken(hier wordt wel van afgeweken)

 

Een haiku van Nao-jo die me bevalt is:

Ze plukken valt zwaar

en ze niet plukken valt zwaar

kleine viooltjes!

 

Hier nog enkele haiku’s die ik zelf heb bedacht:

 

De winteravond

het haardvuur is ontstoken

het is lekker warm

 

Kiezen voor één bloem

waarom zou je dat toch doen?

Geef om alle bloemen

 

Haast in de zomer

haastiger in de winter

ik sta erbij stil

 

Werken in de nacht

dan gaat de hemel open

en verrast steeds weer

 

Regenboog in mei

laat z’n ware kleuren zien

Hoe zit dat bij mij?

 

Laat het toch stil zijn!

zo verbrak hij de stilte

en werd er stil van

 

Stel niet meteen uit,

wat je morgen nog kunt doen

Kont tijd dan komt raad

Beroerd

/in , /door

Heel af en toe heb ik een dag dat ik me beroerd voel en dat mag er tegenwoordig helemaal van me zijn, ik trek me niks aan van mensen die zeggen dat ik me er snel overheen moet zetten en zo te ontkennen wat ik echt voel. Een beroerde dag zorgt voor het contrast, dan kan ik de dagen waarop ik me blij en vreugdevol voel extra waarderen en ben ik daar meer dankbaar voor. Als ik een beroerde dag heb denk ik altijd aan het feit dat ik dankbaar mag zijn dat ik geen eendagsvlieg ben

Ik heb depressie gekend en dan ben je lange tijd heel beroerd, is niks meer leuk en alles grijs en grauw. Een goede vriend zei me toen dat ik er niet tegen moest vechten, dat ik het daardoor versterk, dat ik in overgave moet aanvaarden wat is en mag geloven dat de depressie iets is om dichter bij m’n Hogere Zelf te komen, dat bracht voor mij de ommekeer. In die aanvaarding lag de sleutel tot m’n transformatie en bevrijding.

Frans van Dongen liep eens voorovergebogen door de lange gangen van de uitgeverij. Peter, de uitgever, kwam hem met rasse schreden tegemoet en vroeg snel in het voorbijgaan:’Hoe gaat het?’ ‘Beroerd’ zei Frans. Peter was al weer veel verder en had niks gehoord, draaide zich om, stak z’n duim omhoog en zei:’Houden zo he!’.

Als je je beroerd voelt kan dat pijn doen, die nog wordt versterkt door zelfmedelijden, waar zelfmedeleven meer op z’n plaats zou zijn, alles is goed wat je overkomt in de eeuwigheid bezien. Dan komt alles ten goede aan je geestelijke groei en ontwikkeling. Amerikanen zeggen:’No pain, no gain’, geen pijn , geen vooruitgang. Inderdaad leren we vaak het meest van onze moeilijke momenten, van tegenslagen en narigheid. Onderzocht is dat de meest gelukkige en succesvolle mensen de meeste mislukkingen en tegenslagen hebben gekend en daarvan hebben geleerd hoe het niet moet.

Voel je je beroerd wees dan lief voor jezelf en koester jezelf, streel jezelf en zeg tegen jezelf:’Ik mag er zijn ook als ik me beroerd voel het is allemaal goed’ Je krijgt niet wat je wenst maar wat je nodig hebt. Het etmaal bestaat ook uit een dag en een nacht, het donker is ook nodig. Jung zei:’We worden niet verlicht door ons lichtgestalten voor te stellen maar door ons bewust te worden van het duister’

Niet tegen het duister vechten, dat heeft geen zin, het enige dat helpt is het licht aandoen, het licht van je bewustzijn.

Een methode is om het nog erger te maken, je voor te stellen wat het zou zijn als het nog erger zou zijn en dan nog weer erger zo leer je te relativeren. Blijf in het goede geloven, alles is al gebeurd. God is degeen die is, was en zal komen.

Toen ik op dagtherapie was hadden we kringgesprekken met een psychiater en een psycholoog. We moesten vertellen hoe we over onze toekomst dachten. Het ene beroerde verhaal na het andere kwam naar voren en werd met instemming begroet. Ik was de enige die zei:’Ik zit nu zo diep, dieper kan niet, dus de enige weg is naar boven, het zal me dus in m’n toekomst beter gaan’ Ik had een positieve attitude en die werd niet met instemming maar met afwijzing begroet, ze zullen gedacht hebben dat het manie was of hemelfietserij. M’n positieve attitude en geloof in een liefdevolle God heeft me echter genezen en bevrijd van de ellende en me doen inzien dat ik m’n eigen ergste vijand was zonder dat te weten. De Bijbel zegt:’Heb uw vijanden lief’ Liefde is de grootste genezende kracht en ik wens je veel liefde toe.

Een leven zonder dat men zoekt is even ellendig als een leven nadat men het gevonden heeft. – Jacob Israël de Haan

Gevoelens

/in /door

Wat me opvalt is dat veel mensen moeite hebben om hun gevoelens te benoemen te voelen en te uiten. Ik had dat zelf ook tot 1992, het jaar van m’n crisis. Tot die tijd had ik de neiging om altijd te zeggen dat het goed ging, prima zei ik dan. M’n medepatiënten zeiden:’Nou Henny je zit hier niet voor je zweetvoeten dus vertel maar wat er aan de hand is hoe je je nu voelt’ Ik had daar heel veel moeite mee, want ik had thuis vroeger geleerd dat je de vuile was niet buiten hangt en nu werd me gevraagd ermee voor de dag te komen. Aarzelend begon ik en door het begrip en de bemoediging van m’n medepatiënten ging het me steeds beter af. Ik voelde vooral angst en teleurstelling en mislukking. Gaandeweg leerde ik m’n gevoelens te erkennen en voelen en uiten. Afzien van expressie leidt tot depressie, en dat had ik van nabij meegemaakt.

Ik vroeg een vriend wat hij nu voelde. Hij antwoordde: ‘Goed’ Ik zei:’Goed is geen gevoel maar een kwalificatie, wat voel je?’. Toen zei hij ontwijkend:’Ik voel me senang’. Ik zei:’Ook dat is geen gevoel’ Hij schakelde toen snel over naar een ander onderwerp en ik heb dat maar zo gelaten hij was nog niet aan z’n gevoelens toe.

Tijdens een cursus NLP leerde ik dat het goed is om te schakelen tussen denken, voelen en doen. Als iemand in z’n denken zit vragen wat hij voelt en doet en als iemand een doener is vragen wat hij denkt en voelt…etc..

Gevoelens worden in de westerse wereld niet zo serieus genomen, Sinds Descartes’ ‘Ik denk dus ik ben’ zijn we met z’n allen in het denken gaan zitten, op school leren we dat, het wordt er met de paplepel ingegoten en we blijven het doen, maar geluk is een gevoel, dus moet je meer aandacht besteden aan je gevoelens, zowel de positieve als de negatieve, zie ze als boodschappers waar we veel van kunnen leren om tot echt leven en bewustzijn te komen.