Bewustzijn lijkt eerlijk verdeeld te zijn omdat bijna iedereen denkt er voldoende van te hebben(-). Als je mensen vraagt of ze bewust zijn zullen ze bijna altijd bevestigend antwoorden. Er zijn echter stadia van bewustzijn van heel laag tot heel hoog.
De Boeddha zei:’Het onbewuste heeft geen begin maar wel een einde en het bewuste heeft een begin en geen einde’ Het is oneindig net als God dat is en ook het universum, de kosmos, die zich nog steeds schijnt uit te breiden. We kunnen dat maar moeilijk bevatten.
Ken Wilber heeft bewustzijn vergeleken met van die speelgoed kubussen die over elkaar heen passen. De kleinste is heel beperkt en heeft geen notie wat er buiten z’n grenzen gebeurt, de kubus die daar overheen past ziet al iets meer en kan de kleine ook begrijpen en omvatten, dat gaat tot in het oneindige door.
Ik weet nu dat er meer is en stem in met de woorden van Goethe die zei:’Als we geen notie hebben van het geheel zullen we niet beseffen hoe fragmentarisch onze kennis is’ We nemen maar een fragment waar, we filteren, selekteren en interpreteren.
Voor m’n crisis dacht ik niet eens na over bewustzijn, ik vond alles vanzelfsprekend en was heel rationeel en uit op macht. Ik kende niets meer en mistte dus ook niks. Als je nog nooit van een TV hebt gehoord zul je hem ook niet missen.
Na m’n crisis zag ik pas in dat ik niets wist, het was allemaal geleende kennis van anderen, ik had anderenwaarde in plaats van eigenwaarde. Innerlijk was ik leeg en toen besloot ik om aan mezelf te gaanwerken en m’n bewustzijn te gaan verruimen.
Ik ging naar lezingen en volgde cursussen en las de boeken van Inayat Khan, Krishnamurti, Osho, Nisargadatta, Lao tse, Confucius, Goethe, Nietzsche en vele anderen en dat verbreedde m’n horizon aanzienlijk. Van afgescheiden ging ik me verbonden voelen met alles en iedereen en dat kwam van mezelf, van binnenuit, ik voelde het gewoon.
Ik zag ook in dat m’n omgeving de spiegel van mezelf was en dat je oogst wat je zaait en dat als jij verandert de hele wereld om je heen meeverandert. Dat was een grote bewustwording.
In plaats van proberen om anderen te veranderen ging ik mezelf veranderen en groeide en werd beter dan mezelf.Ik ben me er nu van bewust dat liefde m’n kern, m’n essentie is en dat ik dat mag manifesteren. Ik ben me nu bewust van m’n goddelijkheid en weet dat de meeste mensen zich daar nog niet van bewust zijn, net als ik voor m’n crisis. Ze leven nog in de kleine, beperkte kubussen en zien niks buiten hun eigen grenzen en ontkennen wat ze niet kennen.
Sai Baba werd gevraagd wat het verschil tiussen hem en de anderen is en hij zei: ‘We zijn allemaal goddelijk het verschil is alleen dat ik me daarvan volledig bewust ben’
Ik zeg wel eens de meeste mensen zijn vergelijkbaar met een druppel water en ik ben nu een emmer water, maar ik hoef me niks te verbeelden want in de ogen van de oceaan ben ik net zo nietig.
Als je je identificeert met je beroep of functie heb je een vernauwd bewustzijn want je bent veel meer dan dat. Disidentificatie met al je rollen, ideeën, concepten, (voor)oordelen, conditioneringen, vaste overtuigingen, etiketten, labels, denken, etc.etc. is een weg. In de leegte die dan ontstaat kun je pas echt openstaan en ontvankelijk zijn voor het goddelijke en het universum en dan kan het pas bij je binnenstromen.
Het komt niet als je al te vol bent van jezelf dan is er geen plaats meer over. Stap over de angst voor de leegte heen en weet en vertrouw erop dat je juist in die leegte de essentie van wie je bent gaat ontdekken en dan heb je een helder bewustzijn dat begrip heeft en zich in kan leven in anderen.
Een manager had, vele universitaire studies gedaan en alles bereikt in z’n leven maar voelde zich niet gelukkig, hij ging naar een Chinese wijze toe, die voorstelde om met de theeceremonie te begonnen. De Chinese wijze schonk thee in voor de manager en bleef maar schenken tot z’n kopje overliep, waarop de manager zei:’Stop m’n kop zit al vol’, daarop antwoordde de Chinese wijze:’Precies uw kop zit vol hoe wilt u van mij nog wat leren?!’
