Mijn 15 stappen naar interdependentie en vrijheid

/in /door

De 12 stappen van AA(Anonieme Alcoholisten) en CoDa(Codependents Anonymous) zijn een weg naar herstel, waar ik wat vraagtekens bij heb met name ten aanzien van het feit dat ze stellen dat je machteloos en hulpeloos bent. Het is inderdaad zo dat het denken dat de problemen heeft veroorzaakt die problemen niet kan oplossen, daar is het juiste denken van de Boeddha voor nodig.De 12 stappen vormen slechts één weg en er zijn vele wegen die naar Rome leiden en wellicht is bewustwording wel de hoofdweg naar het hart. Kennis zit in het hoofd en wijsheid en liefde zitten in het hart en Inayat Khan zei al dat wijsheid en liefde hand in hand gaan, waar wijsheid is daar is ook liefde en omgekeerd. Elly zei: ‘Henny ging van hard naar hart’

Hier volgen mijn 15 stappen en in tegenstelling tot de 12 stappen van de AA en CoDa zit hier geen copyright op, met bronvermelding mag je het doorgeven ik scherm het niet af en wil het graag delen met geïnteresseerden

Hier volgt eerst een overzicht van de stappen en daarna zal ik per stap een korte toelichting geven:

stap -1-: Overgave aan de wil van God

stap -2-: Zelfreflectie, je fouten zien

stap -3-: Schaduwkanten zien

stap -4-: Loslaten

stap -5-: Vergeven, ook jezelf

stap -6-: Goedmaken wat je de ander hebt aangedaan

stap -7-: Disidentificatie

stap -8-: Acceptatie

stap -9-: Onvoorwaardelijke liefde

stap-10-: Weten dat je niet weet

stap-11-: Je eigen therapeut worden

stap-12-: Gespreksgroepen

stap-13-: ‘Zieners’ raadplegen

stap-14-: Zelfkennis, zelfinzicht en zelfbesef

stap-15-: Word een goed(goud) zoeker en -vinder en wees dankbaar voor alles en weet in het hier en nu te genieten.

Nu volgen de toelichtingen op de stappen:

stap -1-: Overgave aan de wil van God:

Overgave aan de wil van God, Tao, Brahman, het Universum of hoe je het ook noemen wilt is echt de eerste stap. Voor mij was het God, te weten de God van Liefde. Ik zei: ‘Uw wil geschiede’ en stopte met mezelf te overschreeuwen en werd stil en in die stilte hoorde ik pas m’n intuïtie, ofwel de stem van God, die zacht spreekt en alleen gehoord wordt door ontwaakten en zij die aan het ontwaken zijn. Pas dan komt er echt liefde bij je binnen en boor je dat in jezelf aan en kom je tot meer inzichten en wijsheid en kuh je beginnen aan de andere stappen die niet persé in de volgorde moeten waarin ze staan. Bedenk dat God wel met je werkt maar niet voor je.

stap -2-: Zelfreflectie, je fouten zien:

M’n fouten en misvattingen en dwaasheden inzien was voor mij een belangrijke stap. Confucius zei:’ Helaas ik heb nog geen mens gezien die z’n gebreken heeft erkent en zich er innerlijk over gegispt heeft’. Zelfreflectie is zeldzaam en zeer waardevol. Ik dacht het weten te hebben en stelde me dus niet open voor informatie en nieuwe inzichten anders dan op m’n vakgebied. In mijn weten werd ik ook nog eens bevestigd door m’n omgeving, waardoor ik helemaal ‘zeker’ van m’n zaak werd en niet in de gaten had dat ik op een dwaalweg zat. Er was een grote desillusie nodig, een crisis om me tot inkeer te brengen. Na de crisis durfde ik pas eerlijk naar mezelf te kijken en naar m’n fouten en dwaasheden. Van Meoldy Beattie leerde ik de HOW-formule ofwel Honesty – Openess – Willingness ofwel Eerlijkheid – Openhartigheid en Bereidheid. Shakespeare zei al dat de bereidheid alles is.

stap -3-: Schaduwkanten zien:

M’n  innerlijke demonen bevrijden leerde ik van Tsultrim Allione die het boek ‘Bevrijd je demomen’ schreef. Jung zei: ‘We worden niet verlicht door ons lichtgestalten voor te stellen maar door ons bewust te worden van onze duistere kanten’. We moeten dan van ons geïdealiseerde en valse, onechte zelfbeeld afstappen en de realiteit onder ogen zien dat we zowel goede als slechte en duistere kanten hebben.

stap -4-: Loslaten:

Een frater van de Abdij de Slangenburg attendeerde mij daarop. Hij balde z’n vuisten en zei: ‘Kijk Henny de mensen doen dit, ze houden krampachtig vast aan de dingen, zelfs al kwelt dat hen, maar zo kun je niet vangen, je moet dit doen’ en toen maakte hij van z’n handen een kommetje. Ik was een controlefreak en probeerde het gedrag van anderen te sturen en manipuleren opdat ze me aardig zouden vinden. Ik liet dat los toen ik ontdekte dat alles wat je probeert te controleren jou juist controleert en je dan de slaaf van de ander bent..

stap -5-: Vergeven, ook jezelf:

Van Wayne Dyer leerde ik dat als je je ouders nog niet hebt vergeven en ze zijn al overleden je naar hun graf moet gaan en het moet uitspreken ook eventueel je woede dat is onderdeel van het vergevings- en verwerkingsproces. Ik deed dat en het had een bevrijdend effect op me. Vergeven doe je in eerste instantie voor jezelf om niet verteerd te worden door wrok, rancune, haat en woede. Jezelf vergeven is vaak de moeilijkste stap, je mag je misstappen als leermomenten gaan zien die je hebben gebracht waar je nu bent, met veel meer inzicht dan toen. Als we onze gevoelens niet eerlijk uiten zullen we ze blijven projecteren en afreageren op anderen.

stap -6-: Goedmaken wat je de ander hebt aangedaan:

Je excuses aanbieden zonder je te rechtvaardigen, e.e.a. uitpraten als de ander, die je vaak onbewust gekwetst hebt, dat wil.

stap -7-: Disidentificatie:

Dat leerde ik tijdens een uitgebnreide training in psychosynthese. Ze stelden daar dat je gedachten hebt, maar niet je gedachten bent, dat je gevoelens hebt maar ze niet bent, dat je een lichaam hebt maar niet je lichaam bent, dat je subpersoonlijkheden in je hebt maar dat niet bent, etc. Ik zette dat verder door door me te disidentificeren van alles tot er niks meer overbleef en dat bleek alles te zijn. Voorheen identificeerde ik me heel sterk met m’n baan, m’n functie met de status die me dat gaf, ik was een work-a-holic.

stap -8-: Acceptatie:

Het accepteren van de ander wil meestal wel lukken, heel wat moeilijker is het volledig accepteren van jezelf, en dan bedoel ik met al je aspecten dus ook de negatieve. Inzien dat niets menselijks je vreemd is werkt vaak bevrijdend. In de acceptatie ligt de sleutel tot transformatie en zelfbevrijding. Het is heel paradoxaal maar hoe meer je jezelf accepteert hoe meer veranderingen je zult ondergaan. En als je zelf verandert dan is het wonder dat je hele wereld om je heen verandert.

stap -9-: Onvoorwaardelijke liefde:

Ik had lief met het doel om liefde te krijgen, het was meer een investering, zakendoen. Van een vrouw die deelneemt aan een Norwoodgroep kreeg ik de tip om het boek ‘Getting the love you want’ te gaan lezen. Typerend vond ik dat, ik lees liever een boek dat heet: ‘Sharing and giving the love you have’. Als je jezelf echt leert kennen dan weet je dat je in essentie liefde bent en dat dus alleen kunt geven. Augustinus zei: ‘Heb lief en doe wat ge wilt’ In Ho’oponopono is er een mantra die luidt: ‘I love you, Thank you, I’m sorry, Please forgive me’, een krachtige mantra die voor mij goed werkt.

stap-10-: Weten dat je niet weet:

Socrates zei: ‘Nu weet ik dat ik niets weet’ en zo kun je tot een open opstelling komen en gaan onderzoeken en tot echte wijsheid komen. Ik dacht het weten te hebben en dat was m’n valkuil, ik dacht ook dat ik mezelf kende, heel dom van me en een grote misvatting, want dan sta je niet meer open voor informatie en inzichten. De Bijbel zegt niet voor niets: ‘Onderzoek alles en behoudt het goede’.

stap-11-: Je eigen therapeut worden:

Van een vriend leerde ik om mijn eigen therapeut te worden, vanaf 1992 deed ik dat met veel succes, dat leverde veel op, ik stelde mezelf vragen en dan kwamen er antwoorden van m’n onderbewuste en m’n intuïtie. Later las ik dat Melody Beattie ook haar eigen therapeut was gewprden en ook niet werd begrepen door haar therapeuten.

stap-12-: Gespreksgroepen:

Ik nam enkele jaren deel aan een gespreksgroep Attitudinal healing en heb daar veel baar bij gehad, we deelden over elkaars leven zonder te oordelen of elkaar adviezen te geven, er werd echt geluisterd en je leerde je zo te uiten naar anderen. Gestelt werd dat we elkaars leraar en leerling zijn dat die rollen kunnen wisselen ongeacht leeftijd, ervaring of opleiding. Ik zal mezelf pas begrijpen en leren kennen in zoverre ik over mezelf heb gecommuniceerd met anderen is een stelregel. Groepen en vrienden kunnen je daarbij een grote dienst bewijzen.De stelregel is: ‘Share-check-share’..

stap-13-: ‘Zieners’ raadplegen:

Veel therapeuten zijn blind en doof en luisteren niet echt naar je maar proberen alleen zoveel informatie van je te krijgen dat ze je kunnen classificeren. Ook in groepen als CoDa  en AA ziet men je niet altijd, een man was lid van de AA groep en had toch weer gedronken en vertelde dat hij al tijden droog stond, iedereen van de groep trapte daarin en applaudiseerde, slechts één aanwezige was een ziener en zei tegen de man: ‘You’re in deep shit, but I love you anyway’. Ik had het geluk om een holistisch therapeut en een numeroloog als zieners te treffen die me veel konden zeggen over m’n wezen..

stap-14-: Zelfkennis, zelfinzicht en zelfbesef:

Er achter komen dat je geen mens bent met een spirituele ervaring maar een spiritueel wezen met een menselijke ervaring werkte voor mij bevrijdend. Het orakel van Delphi zei al: ‘Ken uzelve’, maar we luisteren daar niet naar. Lao tse zei: ‘Wie anderen kent is intelligent, wie zichzelf kent is verlicht’. Hoe beter een mens zichzelf kent hoe meer hij erachter komt dat hij zichzelf nog niet kent en dat komt omdat het bewustzijn oneindig is, wat de Boeddha ook zei. Als je bij liefde in jezelf komt en dat voelt, komt er ook wijsheid en dan kom je bij je essentie en dan zul je dat ook voelen.

stap-15-: Word een goed(goud) zoeker en -vinder en wees dankbaar voor alles en weet in het hier en nu te genieten.

Er is onderzoek gedaan naar de succesfactoren van geluk bij mensen. Van 100 succesvolle en gelukkige mensen werden geen overeenkomsten ontdekt in welstand, opleiding, herkomst, etc., er was maar één overeenkomst en dat was dat ze goed/goudzoekers waren. Ze keken naar wat er goed was aan henzelf  en de wereld om hen heen en zo versterkten ze dat. Alles wat je aandacht geeft dat groeit. Dan tel je je zegeningen en ben je er dankbaar voor en geniet je ervan.

Laat je niet vergiftigen

/2 Reacties/in /door

Peter de Kock schreef op 29-11-2011 op z’n blog(peterdekock.nl) over het onderwerp: ‘Laat je niet vergiftigen’ Hij schreef dat hij geen kranten meer leest en het nieuws niet meer volgt omdat het naar zijn idee gif is dat hij dan tot zich zou nemen. Hij zegt dat het spanning, angst, stress oproept en dan moet je wegwezen zegt hij. Hij stelt dat als je gif inneemt het lichaam dat weer uitkotst om jezelf te beschermen, zo moet je het ook doen met geestelijk gif. Hij kreeg daar vele reacties op ook dat ie daardoor z’n kop in het zand steekt en de realiteit niet wil zien.

Ik schreef hem dat ik ook gestopt was met kranten lezen naar aanleiding van een Cherokee verhaal. Een Indiaan vroeg aan zijn opperhoofd: ‘In mij heb ik een wolf van het kwade en een wolf van het goede, welke wolf zal er winnen?’. Het opperhoofd antwoordde hem: ‘De wolf die je voeding geeft’. Ik stopte dus met de shit uit de kranten en nam een abonnement op Spiegelbeeld, Psychologie magazine en Inzicht en daarmee voedde ik de goede wolf.

Ook schreef ik aan Peter dat ze in de computerindustrie de term GIGO kennen ofwel Garbage In – Garbage Out, als je er vuilnis instopt komt er ook weer vuilnis uit, pas dus op wat je tot je neemt aan informatie en inzichten en pas psychische hygiène toe, waar ook Inayat Khan al op wees.

Waarom hebben de media met hun slechte, negatieve nieuws en drama dan toch zo’n succes en trekken ze zoveel belangstelling. De media stellen zelfs dat goed nieuws geen nieuws is maar alleen slecht nieuws nieuws is. Onderzocht is dat de meeste mensen 95% van hun tijd aan drama besteden en 5% aan essentie en ik denk dat die 5% nog aan de hoge kant is, daar spelen de media dus op in. Het is dus drama dat erin gaat en ook weer drama dat eruit komt, zoals een vriend zei: ‘Mijn leven is een groot drama en wat geniet ik daar toch van!’

Als mensen informeren hoe het met je gaat let dan eens op of het echt liefdevol bedoeld is, of alleen maar nieuwsgierigheid om wat te roddelen te hebben, laat je daarmee niet in want dan vervreemd je nog verder van wat je essentie en liefde is.

Veel gesprekken gaan nergens over het is wat ze fatische communicatie noemen, praten om de tijd te doden om wat te doen te hebben om de verveling te verdrijven, het is vergif voor je net als roddel en kots dat weer uit en beter is nog om er helemaal niet aan te befginnen.

Als je elke dag een klein beetje gif neemt word je immuun voor het gif en dus heel ongevoelig, dat is ook de klacht van de goede doelen die drama laten zien,  dat de mensen er ongevoelig voor zijn geworden ze zijn resistent geworden. De westerse wereld zit in z’n hoofd en daar zit alleen maar kennis, kil en koud, de wijsheid zit in het hart en ook de liefde zit daar en dat vergeten we omdat we er geen tijd voor overhouden omdat we zo druk zijn met het innemen van het gif en het drama.

Een voor de realiteitsdenkers: gif en drama zijn realiteit maar daarom ben je nog niet verplicht dat in te nemen, dat is je eigen (onbewuste) keuze als je dat wel doet en je leven daarmee verzuurd. Een psychiater in Amerika verbood z’n patiënten om naar soaps te kijken in verband met het gevaar van introjectie van het gedrag van de meestal ongelukkige personages die er in optreden. De psychiater zag het gif daarvan. Het gevaar is ook dat als we naar soaps zoals GTST kijken we gaan denken dat het met ons nog wel meevalt en dus niks doen en alles bij het oude laten en wegdromen met de helden uit de films. Veel mensen spelen zelfs in hun eigen leven nog niet de hoofdrol, eis die NU op, je hebt er recht op.

Succes en mislukking

/in /door

Soms is het grootste succes de grootste mislukking en omgekeerd. Een gezegde is dat succes vele vaders heeft en mislukking geen enkele. Laat mij dan ook een vader voor de mislukking zijn, de mislukking die in werkelijkheid het grootste succes kan zijn of een stap in de goede richting, zoals ik door m’n crisis merkte.

De meest succesvolle mensen hebben de meeste mislukkingen, tegenslagen, etc gekend en hebben daarvan geleerd hoe het niet moet. Een goede trainer zei:’Ik heb zoveel fouten gemaakt daar kunnen jullie vast van leren’. Een ander zei: ‘Je leeft niet lang genoeg om alle fouten te maken dus leer van de fouten van anderen’.

Ik had tot 1992 veel succes als manager in het bedrijfsleven, ik verdiende goed, had status en aanzien en de mensen waren jaloers op mij vanwege m’n successen. In 1992 kwam de mislukking: een psychose met een volledige depersonalisatie en daarna een diepe depressie. Ik zie dat nu als een van m’n grootste successen en m’n succes daarvoor eerder als mislukking, ik was namelijk een work-a-holic en codependent zonder dat te beseffen, ik vluchtte voor mezelf in m’n werk en kende mezelf totaal niet, was vervreemd van mezelf en dat had niemand in de gaten. Ik dacht het weten te hebben en dat werd ook nog eens bevestigd door m’n omgeving.

Ik was bang voor mislukking en drukte m’n negatieve emoties weg en dus projecteerde ik ze op anderen en reageerde me daarop af op een subtiele manier. Ik voelde me superieur en was arrogant, zat bij de topverdieners en had een goede opleiding. Als men me vroeg hoe het met me ging zei ik altijd prima met een lach op m’n gezicht, zelfs als het niet zo goed met me ging. Ik was dus ook nog eens heel oneerlijk naar mezelf en de ander in m’n communicatie, ik dacht dat ik de ander m’n ellende moest besparen en durfde niet te vertellen wat er werkelijk met me aan de hand was. Niemand kende dus m’n echte zelf mezelf incluis. Ik leefde dus in een isolement omdat niemand me kende zoals ik echt was.

Ik speelde de codependente mister ‘nice guy’, ik deed aardig maar was het niet. Ze zeggen wel eens dat als een mens op een overdreven manier een kant laat zien dat een overcompensatie is van het tegendeel. Reactieformatie noemen psychologen dat. M’n overdreven vriendelijkheid was een overcompensatie voor vijandig gedrag en gevoel en niemand had dat door integendeel, ik werd zelfs voor m’n ziekte gedrag nog extra beloond met bonussen en extra’s. De ziekte werd daardoor bekrachtigd tot de bom barste.

Ik weet nog dat ik me vlak voor m’n crisis heel leeg voelde, in de supermarkt kon ik verdwaasd voor een schap staan zonder nog te weten wat ik moest pakken, ik wist het niet meer. De crisis die iedereen mislukking noemt was dus in werkelijkheid m’n redding en succes, het heeft me geleid tot bewustwording en zelfkennis en zelfinzicht en acceptatie van mezelf met alles, ook m’n negatieve kanten. Ik groei en bloei nu en ben tot leven geomen. Johannus Tauler zei:’De pijnen van de crisis zijn de weeën van God’s geboorte in je’ en zo heb ik dat ook ervaren.

Een andere man zei: ‘De crisis die zich vaak tegelijk aandient met een goed inzicht in de werkelijkheid, wordt over het algemeen waanzin genoemd’, dat klinkt tragikomisch, maar is voor mij helemaal waar.

Bron: Boek ‘Levensinspiraties’ – Henny Bos (verschijnt in het najaar van 2012)

Boek ‘Communicatie’

/in /door

In juni a.s, zal m’n boek ‘Communicatie’ verschijnen, hier wat informatie daarover:

Communicatie / Henny Bos
Alles wat u moet weten over uw communicatie in een notendop.

Henny Bos gaf enkele jaren communicatietraingen op HBO-niveau bij het DOC in Doetinchem, waar hij free-lance als trainer en consultant werkte. Henny werd zelf getraind door o.a. Bart van Luijk van DOOR.

Tijdens zijn werk als manager volgde Henny vele communicatiecursussen en –trainingen o.a. train de trainer en conflictbeheersing, etc.

Henny heeft zich verder verdiept in communicatie en er een studie van gemaakt, dit boek is de weerslag van die studie en zijn levenservaring.

Veel lees- en leerplezier!

2012 /9789462030220 / Paperback / 100 pagina’s, prijs 20 euro, uitgeverij Boekenbent

Licht en duisternis

/in /door

Het is niet of licht of duisternis maar en/en. We hebben met beide te maken ook al wordt de duisternis vaak verdrongen. Freaud zei:’We zijn beter dan we weten en slechter dan we denken’. Dick Sinnige zei:’Het vuur van de hel is het licht van de hemel’

Ik ben het met Dick eens en heb het ervaren door ook door een hel te gaan met psychoses en een depersonalisatie. In diepere duisternis kun je niet komen en juist daardoor kwam ik tot het licht. Je leert de dingen kennen door hun tegendeel. Een zaadje heeft het duister van de aarde nodig om te kunnen ontkiemen en naar het licht te groeien. We kunnen veel leren van de natuur maar doen dat veel te weinig. We verdringen onze duistere zijde waardoor die kant nog meer invloed op ons heeft zij het onbewust.

Jung zei: ‘Je wordt niet verlicht door je lichtgestalten voor te stellen maar door je bewust te worden van de duisternis’ Als je je bewust wordt van de duisternis kun je het transformeren. Als je het recht in de ogen kijkt zal het verdwijnen, oplossen. Net zoals jij, je ego moet oplossen.

Meester Eckhart zei:’Voorwaar in de duisternis vindt men het licht dus als we in smart verkeren is het licht dichterbij dan ooit’ Als je diep verdriet hebt meegemaakt weet je pas wat ware vreugde is en ken je ook dankbaarheid. Voor m’n crisis had ik wel lol en pret maar kende ik geen ware vreugde zoals ik dat nu mag beleven. Voor m’n crisis mistte ik dat niet omdat ik het niet kende en ook alles ontkende wat ik niet kende. Ik heb nog wel wat duistere kanten zoals m’n oordeel, maar zie het onder ogen en dan zal het dus getransformeerd worden.

M’n lieve vriendin Elly heeft heel wat duisternis gekend in haar leven en ze is er nog niet klaar mee maar ze is nu een en al liefde en vriendelijkheid en hartelijkheid en dankbaarheid. Ze ontdekt ook steeds meer het goddelijke in zichzelf en ik ben blij dat ik daar getuige van mag zijn.

Ik ken een vrouw die alleen maar engelen om haar heen ziet, alleen lichtwezens en daardoor loopt ze op één been, ze heeft geen oog voor haar duistere kant. Zonder een nacht met duisternis is de dag niet compleet.

Duisternis is een afwezigheid, de afwezigheid van licht. Ontsteek het licht(je bewustzijn) en het duister is verdwenen. Licht kun je ontsteken, duisternis niet. De duisternis heeft alles te maken met onwetendheid. Weet dat elk licht z’n schaduw heeft zoals in het wit van het yin-yang symbool een zwart puntje zit

Er is een oud verhaal over een man die een kaars had aangestoken en daardoor het licht van de maan niet kon zien, toen hij z’n kaars uitdeed zag hij pas het maanlicht. Ons ego is ook z’n kunstlicht dat het werkelijke licht aan ons oog onttrekt. Ons ego is de duisternis die we mogen transformeren naar het ware licht van zuiver en helder bewustzijn.