Hoe kwam ik achter m’n codependentie?

In 2007 volgde ik een cursus van het Civas, te weten counseling specialisatie. Er zaten twee lessen in over codependentie en toen ik die leerde zag ik codependentie bij vrijwel iedereen om me heen. Ik schreef toen het boek ‘Gespiegeld worden’ met als ondertitel ‘Je omgeving is de spiegel van jezelf’ en besefte dat wat ik om me heen zag m’n eigen codependente gedrag was geweest en nog steeds in zekere zin was. Ik ging Engelstalige boeken lezen over codependency, in het Nederlands was er niks over te krijgen(onvoorstelbaar!).

Ik las meer dan 100 boeken over codependency en aanverwante onderwerpen zoals PRI en sub-persoonlijkheden en ontdekte veel schaduwkanten van mezelf die ik verdrongen had en had geprojecteerd op anderen, nu kon ik die projecties terugnemen en de schaduw erkennen, helen en transformeren en dat is levenswerk dat ik met veel plezier en soms ook wat moeite doe, het is heel bevrijdend.

Ik las als eerste boek ‘Codependent no more’ van Melody Beattie en las dat haar therapeuten haar niet hadden begrepen en dat ze haar eigen therapeut was geworden en zo op codependentie kwam, ik wist niet dat ik dat ook wist en was ook m’n eigen therapeut geworden, ik herkende heel veel van wat Beattie schreef en voelde me verwant en gezien.

Hoe meer zelfkennis, hoe meer je erachter komt dat er nog veel meer te ontdekken valt. Ik maakte van mezelf, door de studie en levenservaring, een codependentie- expert. Het is de grootste en belangrijkste ontdekking van m’n leven tot nu toe, heel bevrijdend en dat gun ik u ook.

Bron: ‘Een Introductie in codependentie’ van Henny Bos.

 

 

Sterven om te leven

Om te leven moet je weten wat sterven is. Gandhi zei: ‘Wanneer het ego sterft ontwaakt de ziel’

Goethe zei ‘Stirb uns werde’. Waarheden die ik pas besefte na een ernstige crisis met een BDE(Bijna Dood Ervaring), ik leerde het leven meer op waarde te schatten en werd een dankbaar mens die Onze Lieve Heer elke dag bedankt voor de nieuwe dag. Je leert de dingen kennen door hun tegendeel. In de Bijbel staat dat de levenden God niet zullen zien, m.i. nogal verkeerd geïnterpreteerd door te denken dat je eerst fysiek moet sterven, nee het is sterven aan je ego, Gandhi heeft gelijk.

Zolang het ego er is kan God er niet zijn, die twee sluiten elkaar uit. Hoe groter het ego, hoe kleiner je wereld en dan denk je ‘Is that all there is’, terwijl er zoveel te ontdekken valt als je wakker wordt.

Gevoelens & waarheid

Er zijn mensen die beweren dat gevoelens de waarheid vertellen, maar ik denk en voel daar toch wat genuanceerder over. Gevoelens kunnen de waarheid vertellen maar ook liegen.

Neem bijvoorbeeld gevoelens van minderwaardigheid. Als je die gevoelens hebt wil dat dan ook zeggen dat je minderwaardig bent? Ik meen van niet. De waarheid is voor mij dat je een kind van God bent en naar Zijn evenbeeld geschapen bent en dat je dus spiritueel waardig bent en waardevol bent.

Onderzocht is dat 75% van de  ‘professionele’ hulpverleners zich superieur voelt en de grote vraag is of dat de waarheid is, zijn ze ook echt superieur of stellen ze zich alleen maar zo op uit angst en onzekerheid, is het arrogantie waar minderwaardigheid achter schuilt, is die arrogantie een overcompensatie van minderwaardigheid, bij mij was dat zeker het geval. Zowel arrogantie als minderwaardigheid zijn pathologisch. Als je een spirituele waardigheid voelt dan voel je je niet meer maar ook niet minder dan een ander, dan voel je je één en verbonden en dat komt meer overeen met waarheid.

80% van de mensen denkt dat ze een bovengemiddelde intelligentie hebben, dat zegt al genoeg! Het leidt vaak tot autoritair gedrag en gevoelens van het weten te hebben. Hoe minder mensen weten hoe meer ze denken te weten.

Charles L. Whitfield heeft het in z’n prachtige boek:’Co-dependence, healing the human condition’ over het feit dat 95%(!) van de mensen in meer of mindere mate codependent is. Codependent ben je als je in een disfunctioneel gezin ben grootgebracht met weinig of geen liefde, warmte en koestering en waar over (negatieve) gevoelens niet werd gesproken en die dus verdrongen moesten worden. Voor je gevoelens van eigenwaarde ben je dan afhankelijk van externe bronnen, van anderen het is dus meer anderenwaarde dan eigenwaarde en dan is je gevoel niet jou waarheid.

Whitfield heeft het over het 12 stappen programma en zegt dat ons ware Zelf in orde is en gezond, maar dat we zijn afgedwaald van ons ware Zelf door vervormde overtuigingen, gedachten, gevoelens en keuzes. Hij spreekt dus ook over vervormde gevoelens en die vertellen ons dus leugens in plaats van de waarheid.

Veel mensen hebben het gevoel dat hun perceptie de realitieit is, waar is, en dat is ook al niet juist. Goethe zag dat goed toen hij zei:’Als we geen voorstelling hebben van het geheel, beseffen we niet hoe fragmentarisch onze kennis en waarnemening is’

Gevoelens zijn in zoverre echt en waar dat je ze kunt voelen maar de oefening is om je af te vragen of die gevoelens een waarheid verkondigen en bijdragen aan je ontwaken of je in slaap houden..

Als je gelooft in een straffende God zul je je een zondaar voelen en schuldig en kun je schaamte voelen en de grote vraag is of dat terecht is en waarheid. Ik geloof in een liefdevolle God en voel veel liefde en dat is voor mij helemaal waar en komt mij en de ander alleen maar ten goede.

Velen van ons hebben het gevoel dat bepaalde emoties negatief zijn zoals: woede, haat, jaloezie, afgunst, irritatie, ergernis,etc. Door ze als negatief te ervaren onderdrukken we ze vaak en kunnen we ze zelfs verdringen, waardoor we de waardevolle boodschappen die ze kunnen geven volledig missen. Achter boosheid kan een behoefte schuilgaan waar je je van bewust kunt worden, het kan de behoefte aan erkenning, waardering zijn die je niet kreeg, waardoor je boos werd en dan mag je om die erkenning en waardering leren vragen in plaats van boos(manipulatief) te worden. Als je terugkeert naar de oorzaak: je onvervulde behoefte ofwel onverwerkte pijn uit het verleden kun je dat alsnog een plaats geven en helen en transformeren en dan ben je bevrijd.

Ik hoorde ooit een man zeggen: ‘Ik zet mijn woede op de plank’ Deze man ‘lachte’ alles weg en klaagde erover dat hij niet begrepen werd. Hij durfde z’n authentieke gevoelens niet te laten zien en onderdrukte alles en verweet anderen dat ze hem niet begrepen waar hij zichzelf niet begreep, het was weer projectie zoals zo vaak.

Als een ander je boos, verdrietig of ongelukkig kan maken dan stel je je op als slachtoffer en laat je je gevoel bepalen door een ander en ben je afhankelijk van de ander hoe jij je voelt. De ander is alleen maar een trigger naar jouw gevoel, jouw onverwerkte pijn, jouw behoeften, jouw wensen. De uitdaging is om dat alsnog te onderzoeken en te helen en transformeren. De ander drukt dan niet langer jouw ‘gevoelsknoppen’ in maar dat doe je dan zelf en je zult gevoelens van vrede en harmonie kennen en als je al een keer boos wordt dat is die boosheid een instrument om je grenzen aan te geven en is die boosheid niet de baas over jou maar ben jij de baas over je boosheid. Dan ontstaat meesterschap en dat gun ik iedereen al weet ik dat het voor de weinigen is weggelegd die bereid zijn om de weg naar binnen te gaan.

De grote Soefi meester Inayat Khan deed dat ook toen hij zei dat hij nu echt wilde zien, denken en voelen en dus merkte dat ie onecht was een vals zelf had en echt wilde worden. Hij zag in dat je denkbeelden en gevoelens vals kunnen zijn als je een vals zelf(ego) volgt en niet Zelf de baas bent en authentiek, uniek, vrij, bewust, ontwaakt en meesterlijk.

 

Wijsheid van Schopenhauer

Eeuw na eeuw hebben de wijzen altijd hetzelfde gezegd

en eeuw na eeuw hebben de mensen altijd hetzelfde,

namelijk het tegengestelde, gedaan

 

Schopenhauer