De groeten

/in /door

De groeten kunnen zowel positief als negatief zijn. Toen ik nog klein was vond m’n nichtje Ineke Bartelink het leuk om tegen me te zeggen: ‘Je moet de groeten hebben!’ en als ik dan vroeg van wie zei ze lachend: ‘Van Lulletje Rozewater’, wat had ze daar een schik van.

Als ik iemand bel die bezoek heeft van iemand die ik ken doe ik zo iemand altijd de groeten en vaak hoor ik dan: ‘de groeten terug’. Ik zeg dan:’ Hoezo terug, moet hij m’n groeten niet, zijn ze niet welkom?!’

Als je iemand vraagt of hij wat voor je wil doen en hij zegt: ‘de groeten’, dan gaat het feest niet door.

Ik kreeg van Elly de groeten van een vrouw die ik helemaal niet mag en dat heb ik die vrouw ook laten merken, ik weet dan niet goed wat ik ermee aan moet.

Guiterman zei ooit:’ Hoe maakt u het is een groet, geen vraag!’, hoe waar en velen denken daar niet aan.

Ernst Marcus zei: ‘Het hart en het verstand zijn buren, ze groeten elkaar, ze brengen elkaar beleefdheidsbezoeken, maar vrienden worden ze nooit’. Zolang we in ons ego zitten is dat waar, dus voor de meesten van ons, als we bij ons Hogere Zelf komen zal er een synthese zijn een samengaan van gevoel en verstand, dan ben je congruent, ofwel ‘clear’ zoals de Amerikanen dat noemen en kun je het geluk en de welstand gaan begroeten, want dan werkt the law of attraction voor je.

De leukste ansichtkaarten vind ik die met ‘de groeten uit…’, met dan wat foto’s van zo’n stad of dorp erop, er zijn mensen die die ansichtkaarten verzamelen.

Tagore merkte op: ‘Mijn laatste groet is voor hen die mij in mijn onvolkomenheid kennen en mij liefhebben’

Tonglen

/in , /door

De oude Richard is wel ouder geworden, maar nog niet zoveel wijzer, hij denkt dat hij in de 4e dimensie leeft en nu op weg is naar de 5e dimensie. Op mij kijkt hij neer als een simpele ziel uit de 3e dimensie. Hij gaf me een ongevraagd advies en dat was:’ Adem het slechte uit en het goede in’. Ik zei toen:’Dank je voor je advies, maar ik doe precies het omgekeerde, ik adem het slechte in en transformeer dat en adem het goede, de liefde weer uit’. ‘Maar dat is meesterschap’ riep hij vol afgrijzen uit, want daar achtte hij me niet toe in staat.

Tonglen is wat de bodhisattva’s ook doen, de bodhisattava’s zijn gerealiseerde wezens die hun boeddhaschap nog uitstellen om eerst anderen beter te kunnen helpen.

Wat Richard voorstelde was de shit geven en de liefde willen krijgen, het is mag ik even vangen en een afschuw van pijn met de neiging dat niet te verwerken, no pain no gain. Liefde is in je en geef en deel je en dan ontvang je ook vanzelf weer.

Ik las een prachtig verhaal van Nancy Groom, ze schrijft: ‘Ik herinner me de verwondering die ik voelde toen m’n counselor huilde toen ik haar een verhaal over misbruik vertelde. Ik had de diepte van m’n verdriet niet gevoeld op eigen kracht totdat m’n counselor me dat door haar tranen spiegelde en toen kon ik m’n pijn op een veel dieper niveau binnen laten komen’. Welke counselor heeft zoveel liefde te geven dat hij of zij kan huilen om de pijn van de cliënt?, ik ben ze niet tegengekomen, ze waren allemaal kil en afstandelijk en noemden dat gedrag een professionele houding en waren dus zeer ingenomen met zichzelf en voelden zich superieur, daar zat geen liefde bij.

De pijn van de ander binnen laten komen en er liefde voor teruggeven dat is tonglen en dat doet me aan m’n vader denken. Ik vertelde hem dat het niet zo best me mij en m’n huwelijk ging en hij kreeg toen tranen in z’n ogen en voelde mijn pijn, waar ik me toen pas meer van bewust werd, ik voelde zijn liefde voor mij en z’n medeleven en medelijden en dat deed me goed. Het opende me ook de ogen voor het feit dat ik dat nare gevoel voor mezelf verborgen had gehouden en had verdrongen. Als ik het lied van Kate Bush ‘The man with the child in his eyes’ hoor moet ik aan m’n vader denken met liefde.

De westerse wereld zit in z’n denken en ik had daar ook last van. De pijn binnen laten komen en beseffen dat je nog meer liefde kunt geven en dat het dan meer wordt al naar gelang je meer geeft en deelt. Geven en ontvangen zijn éen.

We kunnen geen liefde en mededogen voor de ander opbrengen als we dat niet eerst voor onszelf hebben, dat is een voorwaarde om aan tonglen te kunnen doen, begin klein met de pijn van een vriend of kennis en laat dat binnen komen en geef liefde terug en bouw het dan uit steeds verder tot je bij je dorp of stad komt. Tonglen betekent in het Tibetaans ‘nemen en geven’. Door het lijden van anderen te accepteren en voelen leren we dat ook voor onszelf te doen.

Als je gaandeweg verder komt met tonglen kun je je voorstellen dat je alle ellende van de wereld die je kent in je opneemt, alle duisternis, negativiteit die laat je door je hart absorberen, je ademt het in. Als je uitademt komt er vreugde, mededogen en liefde weer uit en dat geef je terug aan de wereld. Op het moment dat je het lijden van de wereld in je opneemt zul je merken dat het geen lijden meer is. Pijn is er, maar lijden is een keuze.

M’n vriend Peter de Kock attendeerde me op het verhaal van een ezel die in een oude put viel. De boer dacht ‘Het is al een oude ezel en van niet veel nut meer en de put moet toch gedempt worden dus laat hem maar zitten daar’ Met z’n buren begon de boer vuil in de put te gooien om de put te dempen. Eerst schrok de ezel daarvan maar balkte daarna vriendelijk en liefdevol. De boer keek in de put en zag tot z’n verbazing dat de ezel het vuil van zich afschudde en er op ging staan en zo steeds hoger kwam, net zolang tot hij uit de put kon stappen. Moraal van dit verhaal is: Het leven schept ook vuil op je de truc is om uit de put te komen en het vuil af te schudden en als stapstenen te gebruiken om uit de put en verder te komen.

Vergeven

/in /door

Toen ik Cornelie, een vrouw van in de 80 vroeg wat haar belangrijkste levenslessen waren antwoordde ze:’Loslaten en vergeven en dat is levenswerk’. Op dat moment lag er een boek over loslaten en een boek over vergeven op m’n tafel, over synchroniciteit gesproken, ik heb Onze Lieve Heer bedankt!

In een boek van Wayne Dyer las ik dat als je nog iets uit te werken hebt met je ouders als ze al zijn overleden, je naar hun graf kunt gaan om daar e.e.a. uit te spreken. Ik heb dat gedaan en vergaf ze en dat luchtte me enorm op, het was een bevrijding

Ik las ooit een aangrijpend verhaal over vergeven. Een zoon had ruzie met z’n vader en ze zagen elkaar niet meer, vele jaren lang. Het knaagde aan de zoon en hij besloot om z’n vader te vergeven en probeerde hem op te sporen en toen ontdekte hij dat z’n vader al een jaar dood was. Hij ging naar Jeruzalem naar de klaagmuur en stopte daar een briefje voor z’n vader in de muur met de tekst dat hij hem vergeven had. Toen hij het briefje in de muur stopte viel er een ander briefje uit en hij pakte dat en las het. Hij herkende onmiddellijk het handschrift van z’n vader!. Z’n vader vroeg hem om vergeving en zei dat ie veel van z’n zoon hield.

Het vergeven van een ander is voor velen nog wel te doen en heel intelligent, je bevrijdt jezelf van een last op je schouders of van iets dat zwaar op je maag ligt. Maar het vergeven van jezelf is nog heel wat anders, een stuk moeilijker. Velen van ons hebben de sub-persoonlijkheid in zich die je ‘De aanklager’ zou kunnen noemen. Hij zegt tegen je dat je niet deugt, niet goed genoeg bent, dat je niet oké bent, niet zo goed als vele anderen, etc. Alleen maar negatieve dingen die je naar beneden halen. Het is dan  belangrijk om je te dis-identificeren van die sub-persoonlijkheid, hem te vergeven, te danken voor z’n raad om hem vervolgens met pensioen te sturen.

Ik heb m’n ex-vrouw ook vergeven en ook mezelf dat ik me zo lang door haar heb laten domineren, ik zal het toen nog nodig gehad hebben. Nu wil ik niet meer gedomineerd worden en zelf ook niet domineren maar vrij zijn, autonoom en authentiek.

Vergeven wil niet zeggen dat je slecht gedrag goedkeurt. Je mag de ander daarop wijzen maar ook waardering en repect tonen voor hem als persoon.

Ik heb veel baat gehad van ‘The work’ van Byron Katie die beschuldigingen aan een ander omdraait. Als je bijvoorbeeld een ander verwijt dat hij je te weinig aandacht geeft, draai je dat om en zeg je dat je dus jezelf te weinig aandacht geeft en dat je de ander en jezelf daarvoor mag vergeven en dat je jezelf voortaan aandacht gaat geven en ervan leert.

Guy Finley schrijft dat het onmogelijk is om vergiffenis te ontvangen als je niet eerst zelf hebt geleerd om te vergeven. Het begint meestal bij jezelf. De omgeving is de spiegel van jezelf.

Ik meen dat het Hans Teeuwen was die iets over vergeven uit de Bijbel haalde. Het was:’Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren’. Hij zei dat dat nogal belerend is dat we God willen vertellen dat hij het zo moet doen zoals wij het doen! Ons goede voorbeeld volgen!

In vergeven zit geven en dat kan zijn: geven om de ander, houden van de ander en geven aan de ander. Alles wat je gegeven hebt is pas echt van jou(-)

Ik heb een ex-vriend vergeven dat hij een profiteur en klaploper was, maar heb hem ook losgelaten omdat ik merkte dat hij misbruik van m’n vertrouwen maakte en dat niet wilde inzien. Ik wilde het misbruik niet laten voortbestaan.

Ik las ooit een verhaal over een koning die aangesproken wilde worden als de ‘edele en verlichte’ Iedereen deed dat behalve een man en die werd in de gevangenis gezet om hem op andere gedachten te brengen. Na een jaar gevangenschap vroeg de koning opnieuw om hem ‘edele en verlichte te noemen en de man weigerde nog steeds waarop ie weer de gevangenis inging. De koning kreeg toch wel bewondering voor de standvastigheid van de man en liet hem na twee jaar vrij en volgde de man naar z’n huis. De vrouw van de man was heel boos op de koning omdat hij haar man gevangen had gezet, maar de man had de koning vergeven en zei dat de konig ook veel goeds had gedaan o.a. ziekenhuizen had gebouwd en wegen had aangelegd. Toen de koning dat hoorde sprong hij tevoorschijn en bood z’n excuses aan en zei dat hij veel waardering had voor het feit dat de man hem vergeven had. Daarop zei de man:’Het is helemaal goed o edele en verlichte’ ‘Je zegt het nu wel’ zei de koning, waarop de man zei:’Omdat u in staat bent om uw excuses aan te bieden en vergeving te waarderen’.

Kathleen Griffin schreef: ‘De forrmule om te vergeven’ met als ondertitel: ‘hoe je kunt loslaten en waarom dat goed voor je is’ Ze schrijft:’Denk aan mensen die je kent en die kunnen vergeven. Denk nu aan mensen die een wrok met zich meedragen. In welk kamp zou jij  het liefste willen verblijven?’ Ze haalt Tolstoj aan die zei:’Men moet zichzelf in iedere positie kunnen verplaatsen. Alles begrijpen is allesvergeven’. Ze haalt ook A course in miracles aan: ‘Vergeving is het loslaten van alle hoop op een beter verleden’

Vergeven verandert het verleden niet maar zorgt wel voor een betere toekomst en is dus heel intelligent en het getuigt van liefde als je vergeeft.

Iemand beledigde de Boeddha ooit en die bleef heel vriendelijk tegen die man doen en dat duurde al een week en toen vroeg de man hoe de Boeddha dat toch voor elkaar kreeg en de Boeddha zei:’Als iemand je een cadeau aanbiedt en je neemt het niet aan dan is dat cadeau nog steeds van die ander net als uw belediging’ Neem het negatieve niet aan en blijf liefdevol, net als de Boeddha en dan hoef je zelfs niets te vergeven.

Guy Finley schreef in z’n boek: ‘Let go and live in the now’: ‘We kunnen nooit hopen vrij te zijn zolang een stuk van ons vecht met of lijdt onder wat anderen doen of hebben gedaan of hebben nagelaten in hun leven’ Zie het als karma van de ander waar hij zelf verantwoordlijk voor is. Je kunt die ander niet veranderen alleen jezelf. Je kunt de ander wel inspireren, motiveren, enthousiasmeren en bemoedigen.

Ik ontmoette ooit een vrouw die heel erg verbitterd, verzuurd en gefrustreerd was. Ze beklaagde zich over alles en iedereen en wist niets van vergeving. Ze vocht tegen een wereld die naar haar mening tegen haar was. Ik prikte door die buitenkant heen en zei haar dat ze een heel puur en gevoelig hart had waar ze muren omheen had gebouwd uit angst om weer gekwetst te worden. Dat had ze nog nooit van iemand gehoord en ze ontdooide voor een moment. Even later viel ze weer terug in haar oude houding en begon me meester te noemen en kroop in haar slachtofferrol. Ik kwam nog te vroeg voor haar, misschien valt het kwartje over een aantal jaren wel. Ik vergeef mezelf dat ik niet iedereen kan bereiken. Ik heb gedaan wat ik kon om haar bij haar hart en de liefde te brengen.

Guy Finley schreef ook dat we de gevangenen zijn van iedereen die we willen straffen. En dat hoe meer we de ander willen straffen hoe minder vrijheid we hebben om in vrede met onszelf te zijn. We hoeven niks te vergelden of recht te zetten omdat het kwaad zichzelf al straft. Iemand die steelt zal denken dat vrijwel iedereen een dief is en niemand verttrouwen en dus alleen is met z’n negatieve gedachten. We oogsten wat we zaaien. Als we kwaad doen zal er nog meer kwaad op onze weg komen net zolang totdat we ervan leren en het kwaad transformeren.

Op een symposium liet een man foto’s zien van opa’s. Er waren verbitterde, gefrustreede, verbeten gezichten bij van opa’s die niet konden vergeven en hele vriendelijke gezichten van opa’s die dat wel haden gedaan. De spreker zei dat we zelf bepalen hoe we zelf zullen zijn als opa.

De Dalai Lama is een meester in het vergeven. Hij noemde Mao, de Chinese voorzitter die z’n land bezette, z’n grootste leraar. Hij leert van z’n vijanden in plaats van ze te haten.

Een nukkige miljonair die overal commentaar op had en sjachrijnig was werd bediend door een ober die ondanks het gedrag van de miljonair heel vriendelijk en hartelijk bleef. Na een week viel het de miljonair op en hij vroeg de ober hoe hij dat toch deed. De ober zei:’Dat is m’n aard, ik ben een liefdevolle, vriendelijke en hartelijke man en dat laat ik me door niemand afnemen’ De miljonair was vol bewondering en gaf de ober een fooi van 500 dollar en bood hem een baan aan als gerant in een van zijn hotels.

Ik las op Internet nog enkele uitspraken over vergeven: ‘Vergiffenis is de geur die het viooltje geeft aan de hiel die haar vertrapt’ en ‘Vergeving vragen betekent dat je liefde nodig hebt’

‘Wij vergeven onze vrienden gemakkelijker de gebreken die wij in hen opmerken dan die welke zij bij ons opmerken’ Daar zit veel in, een ander wijzen op een tekortkoming levert meestal alleen maar weerstand op en uitverdiging of een tegenaanval. Op m’n WC hang de uitspraak: ‘Als je de onvolkomenheid in de ander ziet denk dan eerst aan je eigen onvolkomenheid’

Wie zichzelf accepteert is bereid om te vergeven vond ik ook nog op Internet en ook: ‘Denk erom dat je nooit geestelijk gezegend zult worden zonder te vergeven. Het goede kan enkel naar je toestromen indien je het van je uitstraalt’

‘Vergissen is menselijk, vergeven goddelijk’, ‘Echt vergeven wil zeggen dat je wat de ander heeft gedaan loskoppelt van de gevoelens die het in jou oproept’, ‘Bij vergeven zie je de ander niet als fout of schuldig maar besluit je van de ervaring te leren als was het maar hoe het niet moet’

‘Vergeven is loslaten van hoop dat het anders kan of anders moet’ , ‘Als de dag niet je vriend was dan is het je leraar geweest’, ‘Vergeven komt haast vanzelf als de boosheid en gekwetstheid is verwerkt en losgelaten’

‘Niet vergeven betekent dat je besluit te lijden’

 

 

 

 

De wil

/in /door

In m’n leven voor m’n crisis wilde ik het iedereen naar de zin maken en besefte niet dat dat een onmogelijke opgave is. Na m’n crisis ontdekte ik dat ik m’n eigen wil helemaal kwijt was, ik wist niet wat ik wilde. Toen las ik ‘Uw wil geschiede’ en dat was voor mij liefde, mededogen, hartelijkheid, vreugde, dankbaarheid, voorspoed en geluk om een paar dingen te noemen en daar kon ik me in vinden, dat wilde ik ook tot mijn wil maken.

Dr.Joseph Murphy schrijft:’Woordenboeken definiëren de wil als het menselijk vermogen bewust naar iets te streven, naar een als wenselijk voorgesteld doel te handelen; veelal gelijk met begeerte of wens. Daarnaast kan men de wil omschrijven als: ‘keuze, bedoeling, neiging of voornemen’’.

Roberto Assagioli, de grondlegger van de psychosynthese, heeft een heel boek over de wil geschreven. Het heet:’Over de wil’ en heeft als ondertitel:’sturend mechanisme in het menselijk handelen’. Hij maakt een onderscheid tussen verschillende soorten wil o.a. de sterke wil die te maken heeft met kracht, stuwkracht en energie. Ook schrijft hij over een kundige wil. Hij schrijft: De eigenlijke functie van de kundige wil die wij dienen te ontwikkelen is het vermogen die strategie te ontwikkelen die het meest effectief is en zo min mogelijk inspanning kost.

Vervolgens schrijft Assagioli over de goede wil om dat te doen wat goed is voor jezelf en de ander wat bijdraagt aan ieders geluk en voorspoed. Dan schrijft hij over de transpersoonlijke wil en doelt op o.a. de Boeddha. Hij zegt transcendentie betekent ook goddelijk of op God gelijkend te worden en het heeft te maken met zelfrealisatie waarbij je je ego overstijgt.

Tot slot heeft hij het over de universele wil en dat wordt gekarakteriseerd met de uitspraak van Christus:’Ik en de Vader zijn één!’

Ik weet nu pas, na m’n crisis wat ik wil. Ik wil mezelf verder ontwikkelen en ontplooien om nog meer voor mezelf en de ander te kunnen betekenen, het is een win/win formule voor iedereen. Ik wil van nemers gevers maken en mensen leren wat dienstbaarheid is zonder jezelf tekort te doen. Ik wil lezen en goud delven dat ik noteer in aantekenboeken. Ik wil muziek blijven maken en van muziek genieten. Het brengt me bij m’n gevoel en geluk is een gevoel. Ik wil heerlijke maaltijden bereiden en daar zelf en door anderen van te laten genieten. Ik ga volledig op in het koken en doe het meditatief en met liefde en dat proef je. De reacties die ik krijg zijn: ‘voortreffelijk en subliem en overheerlijk’.

Ik wil liefde, mededogen, bewustzijn, licht, vreugde en dankbaarheid in m’n wereld bevorderen en leef daarvoor. Ik wil het licht in de mensen zien en niet wat het licht tegenhoudt en leer over dit principe bij attitudinal healing.

Ik las ooit de volgende uitspraak van Seneca: Niet willen is de reden, niet kunnen het voorwendsel.

Als ik zei dat ik iets niet kon doen, zeiden m’n ouders altijd: ‘Kan niet ligt op het kerkhof en wil niet ligt ernaast’, ze gingen ervan uit dat ik het wel kon, maar niet wilde. Ik vond m’n jeugdspreuk toen, te weten: ‘Nil volentibus arduum’ ofwel niets is te moeilijk voor hen die willen

Assagioli was het opgevallen dat mensen met veel liefde vaak weinig wil hebben en dat mensen met veel wil vaak weinig liefde hebben. Kies nu voor veel liefde en universele wil wat hetzelfde is. Nietzsche had het over ‘De wil tot macht’ en doelde daarmee op de behoefte van het ego om macht over de ander uit te oefenen(omdat het geen macht over zichzelf heeft). Op Internet vond ik een site waar ze het hadden over The law of fear and faith, ze schrijven:’The law of fear and faith states that one or the other will rule your life depending on the person and their will’.

Shakespeare zei:’Ons lichaam is onze tuin, onze wil is de tuinier’

Er is een mooi schema over de vrije wil en het determinisme, die elkaar niet uit hoeven te sluiten.

Het libertarisme en Hard determinisme behoren beide tot het Incompatiblisme.

Ik stel me op het standpunt van ‘Uw wil geschiede’ en kies voor Liefde als de hoogste vorm van willen en dat is Liefde delen/geven en kunnen ontvangen uit vrije wil.

Inayat Khan zei: ‘Het is slechts de wil die iemand succes brengt en wanneer de wil ontbreekt faalt de mens’ en ook:’Wil is niet een kracht, maar alle kracht die bestaat’

Bossard schrijft:’Hoe sterker het aandeel van de wil naar voren treedt, des te duidelijker en geprononceerder schijnt het karakter te zijn, terwijl de mens die overwegend geleid wordt door affecten en driften uit zijn belevenissen eerder een wankelend, onbestemd karakter heeft.

Assagioli heeft het over 3 fasen van training en ontdekking van de wil, te weten:

-1-Dat de wil bestaat

-2-Dat men een wil heeft

-3-Dat men een wil is

Hij benoemt ook de hoedanigheden van de wil:

-1- Energie, dynamische kracht

-2- Meesterschap, controle, discipline

-3- Concentratie

-4- Vastberadenheid, beslistheid

-5- Volharding, geduld

-6- Initiatief, moed en durf

-7- Organisatie, integratie en synthese

Ik maak een groot onderscheid tussen de wil tot nemen en willen ontvangen en de wil tot delen en geven. Van een vriendin hoorde ik dat ze in een cursus hadden moeten zeggen wat ze wilden, de een wilde warmte, de ander aandacht en weer een ander liefde, ze wilden allemaal wat hebben/ontvangen. De cursusleidster zei toen:’Dat kan niet’ waarop de deelnemers kwaad,teleurgesteld en verdrietig reageerden en hun wil lieten vallen en die vriendin zei:’Toen was ‘Het’ er, zonder te benoemen wat dat ‘Het’ nou is….

Ik las ooit dat als de wil tegenstrijdig is aan de verbeelding en het onderbewuste, de wil het gaat verliezen, dan zijn we niet ‘clear’ zoals de Amerikanen dat noemen. In de Bijbel staat dat ook dat we het goede willen maar het slechte doen en dat heeft alles te maken met onwetendheid en onbewustheid.

Ik wil nu een beker yogho yogho en ga dat nu regelen en ben me bewust dat God me in staat stelt dat te doen(determinisme), maar dat ik de vrije wil heb om het te regelen(compatibilisme)…

Het was lekkere yogho yogho en ik heb in m’n aantekenboeken waar ik het goud noteer van wat ik lees nog heel wat gevonden over de wil en dat laat ik hier volgen:

Karen Horney zei:’Het is deze onschatbare kracht, de genezingswil, die door hopeloosheid wordt verlamd.

Nietzsche had het over de wil tot macht en Victor Frankl over de wil tot zingeving.

Edgar Cayce noemt 9 funkties van de wil: 1) actief beginsel, 2) individualisator, 3) kiezer, 4) gehoorzaamheid, 5) bemiddelaar, 6) veranderaar, 7) opponent van het verstand, 8) ontwikkelaar, 9) motivator en gids.

Als je verbeelding en onderbewuste ermee overeenstemmen krijg je precies wat je heel graag wilt en ook wat je niet wilt, het onderbewuste kent geen niet..

Horney: ‘In mijn visie is de bron van het confict gelegen in de omstandigheden dat de neuroticus zijn vermogen om iets van ganser harte te willen heeft verloren, omdat zijn wensen zelf verdeeld zijn d.w.z. in tegengestelde richtingen gaan.

Erich Fromm zegt:’Alleen een bewustwording van de wortel van deze twijfel is in staat de verlamming van de wil op te heffen, die van deze innerlijke onmachtgevoelens het gevolg is.

Inayat Kan schrijft:’Omdat we niet weten wat de wil is, noch waar hij is, verliezen we zijn bestaan dikwijls uit het oog en verdiepen we ons in oorzaken die buiten ons liggen.

Martin Kojc zegt:’De in tegengestelde richting werkende overtuiging wordt in dezelfde mate versterkt als de wil haar bestrijdt’ en ook: ‘Uw wil, waarop gij tot nu toe zo trots was, was uw grootste vijand. Gij wilde met alle geweld al het mogelijke en bouwde daardoor juist het tegengestelde op’ Ik denk dat Kojc doelt op de wil tot nemen, bezitten, krijgen, hebben en niet de wil tot delen en geven want dat is werk dat gezegend wordt.

Phoebe Lauren schrijft:’Ik moet vaststellen wat ik wil, wat ik niet wil en dan aktie ondernemen. Als ik dat niet doe schep ik disharmonie waaruit ziekte kan volgen, ook schrijft ze:’Wees dankbaar voor wat je hebt, vraag om wat je wenst. Hoe zal je weten dat je gekregen hebt wat je wenst, als je niet eerst weet wat je wilt?!’

Inayat Khan zegt:’En hoe minder men zich bewust is van de wil, des te meer zal men zich onderworpen voelen aan het noodlot’ en ook:’En hoe meer men alle twijfel overwint en hoe meer het zelfvertrouwen groeit ders te groter zal onze wil worden’ en: ‘Het leven verwart de mens zodanig dat er op de 1000 mensen ternauwernood één is die werkelijk weet wat hij wil en op de miljoen mensen is er misschien één die weet waarom hij het wil’

Rundqvist schrijft:’De wil is de stuwende kracht in mijn leven. Weet ik niet wat ik wil dan kan ik m’n energie niet duidelijk richten’

Irmgard Schloegl zegt:’Want hoe meer we iets niet willen en afwijzen des te meer macht kennen we aan dat af te wijzen onbject toe..’

Erich Fromm schrijft:’De verwisseling van oorspronkelijk denken, willen en voelen met pseudo gedachten of pseudo daden leidt in laatste instantie tot de vervanging van de oorspronkelijke persoonlijkheid door een schijnpersoonlijkheid. De oorspronkelijke persoonlijkheid is het Zelf dat de oorsprong van geestelijke activitieti is’ ook schrijft Fromm:’De waarheid nl. dat de moderne mens de illusie heeft als zou hij weten wat hij wil, terwijl hij in feite slechts wil, wat hij veronderstelt wordt te willen’

Inayat Khan nog even aan het woord:’Welslagen wordt bereikt wanneer vrije wil en omstandigheden hand in hand gaan’

Jezus Christius zei:’Mijn spijze is de wil te doen desgenen die mij gezonden heeft en Zijn werk te volbrengen’

De eerste ervaring na m’n crisis was dat ik niet wist wat ik zelf wilde ik had het altijd anderen geprobeerd naar de zin te maken, zonder al te veel succes natuurlijk. Ik vroeg me af wat vind je mooie muziek en kon wat bedenken en stelde toen de vraag:’Heb je daar een CD van?’, het antwoord was nee en dat ging zo maar door, ik moest weer uitzoeken wat ik zelf wilde en of dat ook ten goede zou komen aan anderen en dan is het goed

Hier volgen nog wat quotes die ik over de wil vond en waardeer:

De wortels van echt iets tot stand brengen liggen in de wil om het beste te worden dat je kunt worden – Harold Taylor

De spirit, de wil om te winnen, de wil om te excelleren zijn de dingen die stand houden en zijn belangrijker dan wat er ook gebeurt – Vince Lombardi

Een mens is pas gelukkig wanneer hij het geluk zelf wil en uitdenkt – Alain

De deugt is het juiste gebruik van de vrije wil – Augustinus

 

 

 

 

Gevoelens & keuze

/in /door

Een Indiase goeroe beweerde ooit dat je niet voor liefde kunt kiezen, maar hij zei ook dat iedereen er een hekel aan heeft om op te staan. Hij slaapt dus liever dan dat ie leeft en dat zegt alles over deze charlatan. Ik kies bewust voor liefde in plaats van angst en dat gaat me prima af. Amerikanen zeggen:’Fake it till you make it!’ Eerst net doen alsof je liefdevol bent is al een goed begin en een goede keuze.

Robert F. Willard Ph.D. en Michael Gibertini Ph.D schreven in hun boek ‘The seven jewels of codependency’: ‘Je weet dat misschien niet, maar in zekere zin kies je je gevoelens. Je gevoelens zijn gebaseerd op wat je jezelf vertelt over een situatie, je begrip ervan en wat het voor je betekent. Als je je anders wilt voelen, moet je de manier waarop je over een situatie denkt veranderen. Bijvoorbeeld: Heb je ooit iemand horen praten over jou en gedacht dat ze kwaad op je waren om daarna te ontdekken dat het over een ander ging?. Ook al heb je je gekwetst gevoeld of boos, toen je je realiseerde dat het over een ander ging was er opluchting of zelfs een schuldgevoel over je kwaadheid’ Toen je gedachten over de situatie veranderden, veranderden ook je gevoelens. De realiteit van de gebeurtenis creëerde of veranderde je gevoelens niet, maar je interpretatie deed dat’

In de Rationeel-Emotieve-Therapie(RET) kennen ze de ABC-formule. A = het Activating event, de gebeurtenis, B = Belief, je geloof/overtuiging over iets en C = Consequences, de consequentie, de uitkomst. En dan stellen ze dat niet A bepaalt wat C is maar B. Het gaat altijd om je geloof/overtuiging of je je gekwetst gaat voelen of niet

Ik hoorde ooit een man tegen me zeggen dat ik precies op een minister van de VVD leek, dat gaf me geen aangenaam gevoel omdat ik niks met de VVD heb, maar ik koos ervoor om te vragen of het als een compliment was bedoeld en de man zei:’Jazeker ik waardeer die minister enorm!’ en dat voelde voor mij een stuk beter.

Ik kies ervoor om me meestal goed,vredig,harmonieus en liefdevol te voelen, zelfs als het een keer tegenzit. Ik zie nl. alles al zijnde ten goede voor m’n groei en ontwikkeling en dan wijs je geen enkel gevoel af en kies je ervoor alles te voelen en ervaren.

‘Geluk is een keuze’ is de titel van een boek van Mariska van der Werf dat ze in eigen beheer bij boekenbent.com uitgaf. Ik geef Mariska groot gelijk: geluk is inderdaad een keuze en wordt dan niet veroorzaakt door iets van buiten maar is er gewoon zoals je bent. Marci Shimoff schreef het boek ‘Happy for no reason’ en dat is het, er is geen reden om gelukkig te zijn het is een staat van zijn waar je voor gekozen hebt.

Als je bedenkt dat je dagelijks kunt kiezen uit vele opties en er een kosten/baten-analyse op loslaat en je intuïtie erbij gebruikt zul je wellicht minder TV kijken en meer kiezen voor groei en ontplooiing van je eigen wezen en zelf leven i.p.v passief de levens op TV van anderen te volgen.

Veel mensen beseffen niet dat ze de keuze hebben uit vele opties en handelen uit gewoonte, routine en klagen dan dat hun leven zo gezapig is en grijs en saai….

Breng je opties in kaart en durf daarbij te fantaseren en je creativiteit te benutten. Goede keuzes leveren een goed en gelukkig leven op en zorgen voor goede, fijne gevoelens van liefde, vrede, harmonie, vreugde, humor, speelsheid, sereniteit, etc.etc. en dat gun ik u ook.